သူတို႔ေတြဟာ မိုက္မဲၾကေပမယ့္လည္း ႐ိုးသားၾကပါတယ္။ ဒီ႐ိုးသားျခင္းေတြကို ယံုၾကည္မႈေတြျဖစ္ေအာင္၊ အသိဉာဏ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ၿပီးေတာ့ လူအမ်ားနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ယံုၾကည္မႈေတြရေအာင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားျပဳျပင္ေပးရပါဦးမယ္။ သူတို႔မွာ အသိပညာ နည္းပါးၾကလို႔သာ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ကို မလုပ္ဘဲ မလုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနၾကတာပါ။ ဒီလိုနည္းပါးတဲ့ အသိပညာေတြကိုျဖည့္ဖို႔ စာအုပ္ေလးေတြ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ တိုက္တြန္းတာေတြ၊ စာဖတ္ဝိုင္းေတြ ဖန္တီးေပးတာေတြ၊ အသိေပးစာေလးေတြ ေရးသားျခင္းေတြ ဖန္တီးေပးရပါဦးမယ္။

သတင္းအမွားသည္ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ေန႔စဥ္ဘဝကို ထိခိုက္ေစသည့္အျပင္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အေျခအေန ထိခိုက္ေစသည္အထိ သက္ေရာက္ႏိုင္သည္။ မၾကာေသးခင္ႏွစ္မ်ားအတြင္း ႏိုင္ဂ်ီးရီးယား၊ အိႏၵိယ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတို႔၏ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားျဖစ္ေပၚသည္အထိ သတင္းအမွား ထုတ္လႊင့္မႈက သက္ေရာက္မႈ အားႀကီးခဲ့သည္။

“မင္းတို႔ကို ဒီေန႔ စာေမးပြဲစစ္မယ္”

ေခါင္းေဆာင္ဆိုသည္မွာ သူ႔ေနာက္လိုက္မ်ားကို တစ္ဦးခ်င္းစြမ္းေဆာင္ရည္သာမက တစ္ဖြဲ႔လံုး ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္းတို႔ကို ျမႇင့္တင္ေပးႏိုင္သူျဖစ္ၿပီး အားလံုးက ယံုၾကည္ကိုးစားေလာက္သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ရန္လိုပါသည္။ ေနာက္လိုက္မ်ားက မိမိကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္း၊ ေလးစားျခင္း၊ ယံုၾကည္ျခင္း၊ သစၥာေစာင့္သိ ႐ိုေသျခင္းတို႔လည္း ရွိရန္လိုအပ္သည္။

ေယာက်္ား၊ မိန္းမ တန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရး ရယူပိုင္ဆိုင္လိုသည့္ ဆႏၵသည္ “အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး” ကို က်ယ္ေလာင္စြာဟစ္ေႂကြး လာသည့္ကာလမ်ားတြင္ ေခတ္စားလာသည္။ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးကို အမ်ိဳးသားမ်ားနည္းတူ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုသည့္ လႈပ္ရွားမႈ သို႔မဟုတ္ ဝါဒသေဘာတရားကို အေနာက္ႏိုင္ငံသားတို႔က Feminism ဟူ၍ေခၚၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးတိုက္ပြဲတြင္ မျဖစ္မေန သံုးစြဲလာၾကသည့္ ေဝါဟာရလည္းျဖစ္သည္။

ေဆာင္မႈအႏုပညာတြင္ ေအာင္ျမင္ ေစေသာနည္းလမ္းတစ္ခုမွာ ဦးတည္ခ်က္ကို သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းတတ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္လမ္းကို ဘယ္လိုသြားမည္၊ ဘယ္လို ေလွ်ာက္ၾကမည္ဆိုသည့္ ဦးတည္ခ်က္တစ္ခုခုကို မခ်မွတ္ႏိုင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေနာက္ကို မည္သူေတြက ယံုၾကည္စြာျဖင့္ လိုက္ပါၾကမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္သလား ဦးတည္ခ်က္ ခ်မွတ္ၿပီးၿပီလားဟု ေမးရန္လိုပါလိမ့္မည္။ ဦးတည္ခ်က္မဲ့ ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းမသိေသာ ေခါင္းေဆာင္ေနာက္ကို လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ လိုက္သူ၏အျပစ္လည္း ပါဝင္သည္။

ေဆာင္မႈအႏုပညာတြင္ ေအာင္ျမင္ ေစေသာနည္းလမ္းတစ္ခုမွာ ဦးတည္ခ်က္ကို သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းတတ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္လမ္းကို ဘယ္လိုသြားမည္၊ ဘယ္လို ေလွ်ာက္ၾကမည္ဆိုသည့္ ဦးတည္ခ်က္တစ္ခုခုကို မခ်မွတ္ႏိုင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေနာက္ကို မည္သူေတြက ယံုၾကည္စြာျဖင့္ လိုက္ပါၾကမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္သလား ဦးတည္ခ်က္ ခ်မွတ္ၿပီးၿပီလားဟု ေမးရန္လိုပါလိမ့္မည္။ ဦးတည္ခ်က္မဲ့ ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းမသိေသာ ေခါင္းေဆာင္ေနာက္ကို လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ လိုက္သူ၏အျပစ္လည္း ပါဝင္သည္။

လူငယ္ဘဝတြင္ ေျပာင္းလဲမႈကို လိုလားသလို၊ ေျပာင္းလဲလိုစိတ္မ်ားလည္းရွိၾကသည္။ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္း အေျပာင္းအလဲေတြကိုလည္း ႏွစ္သက္သည္။ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္လည္း ႏွစ္သက္ၾကသည္။ တရားေသသေဘာတရားမ်ားႏွင့္ တရားေသအစြဲမ်ားကို မုန္းတီးတတ္သည္မွာ လူငယ္သဘာဝျဖစ္သည္။

ေခါင္းေဆာင္လုပ္မည့္သူတစ္ဦးသည္ မူလက တည္းက ကိုယ္ပိုင္စြမ္းရည္ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ေကာင္းျမတ္ မႈမ်ား ရွိေနရန္လိုသည္။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သည္ဆို ကတည္းက ကိုယ္ဦးေဆာင္ေနသည့္အဖြဲ႔ကို လုပ္ငန္းသို႔မဟုတ္ တာဝန္တစ္ခုခုတြင္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ဦးေဆာင္ႏိုင္စြမ္းကို ဦးစြာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ့္ေနာက္ကို လိုက္ပါမည့္ ေနာက္လိုက္မ်ားကို သံုးသပ္ပါ။ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသည္မွာ ေနာက္လိုက္မရွိဘဲ မရပ္တည္ႏိုင္ပါ။

ဟိုးေရွးေရွးက ဘုရားသခင္အေပၚတြင္ အလြန္ယံုၾကည္ကိုးစားသူတစ္ဦးရွိသည္။ သူသည္ လူသူမနီးသည့္ေနရာတြင္ တစ္ဦးတည္း ေနထိုင္သူလည္းျဖစ္သည္။

အမည္အျပည့္အစံုမွာ ဂလိုးရီးယား မာရီးစတိုင္းနမ္ (Gloria Marie St einem) ျဖစ္သည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြားသည္။ အေမရိကန္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သူျဖစ္သည့္အျပင္ သတင္းစာဆရာ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအျဖစ္ပါ တက္ႂကြစြာ လႈပ္ရွားခဲ့သူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ အေမရိကန္အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ၁၉၆၀ မွသည္ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း တက္ႂကြစြာလႈပ္ရွားပါဝင္ခဲ့သည့္အျပင္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးလည္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ သြားလာေရးမွာ ယေန႔တိုင္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈမ်ား ကင္းမဲ့ေနဆဲျဖစ္သည္။ ပို႔ေဆာင္ေရးယာဥ္မ်ား အလံုအေလာက္ မရွိျခင္းအျပင္ အမ်ိဳးသားမ်ား ေမာင္းႏွင္သည့္ယာဥ္မ်ားအား စီးနင္းရျခင္းမွာ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈမ်ားမရွိသျဖင့္ သံုးဘီးအငွားယာဥ္မ်ား ေမာင္းႏွင္သည့္ေနရာတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဝင္ေရာက္ေနရာယူလာေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။

ကမၻာႀကီးသည္ အျမန္ဆံုးေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္။ စက္မႈကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာသည္။ ပ်က္စီးမႈေတြကလည္း မ်ားသည္။ နည္းပညာက ေနရာတကာကို လႊမ္းမိုးဝင္ေရာက္လာသည္။ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းဆိုသည့္ သေဘာတရားက ကမၻာႀကီးကို နယ္စည္းျခားထားမႈမ်ားအား ျဖဳတ္ပစ္ေနသည္။ လူငယ္ေတြ အေတြးသစ္၊ အျမင္သစ္မ်ားျဖင့္ ကမၻာႀကီးေပၚ ေျခခ်လာသည္။ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ေဖြရွာၿပီး အနာဂတ္ကို ေျခလွမ္းျပင္ေနၾကသည္။ အလုပ္ေတြက အမ်ားႀကီး ရွိေနပါသည္။ သို႔ေသာ္ လူငယ္တို႔အတြက္ အလုပ္ေနရာေတြ ရွိေနပါသလား။ လုပ္ခ်င္သည့္အလုပ္မ်ားကို လုပ္ခြင့္ရၾကပါသလား၊ ရေသာအလုပ္တိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကပါသလား။

လုပ္ငန္းခြင္ဟု ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ အမ်ားႏွင့္ဆက္စပ္သည့္ သေဘာေဆာင္လာေၾကာင္း သတိထားမိၾကေပလိမ့္မည္။ လုပ္ငန္းခြင္ဆိုသည္မွာ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ကာယ သို႔မဟုတ္ ဉာဏအားစိုက္ကာလုပ္ေဆာင္ၾကရသည့္ ေနရာတစ္ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ သဘာဝ၊ လူတစ္ဦးခ်င္းအေနအထား၊ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို သံုးသပ္ေလ့လာၿပီးမွ လုပ္ကိုင္ၾကရသည့္ေနရာဟုလည္း ဆိုႏိုင္သည္။

အမွန္ေတာ့ ပန္းသီးတစ္လံုးဆိုျခင္းထက္ ပန္းသီးေလးတစ္လံုးကို တစ္ကိုက္,ကိုက္ၿပီးေနာက္ ထားခဲ့သည့္ သင္ခန္းစာဟု ေျပာလွ်င္ ပိုမွန္မည္။ Apple ဆိုသည့္ ကုမၸဏီႀကီးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ စတိေဂ်ာ့ (Steve Jobs) ကား ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သူကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ သူ၏ အရင္းႏွီးဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္း လာရီအယ္လီဆင္အား Forbes မဂၢဇင္းႀကီးက ေတြ႔ဆံုၿပီး အင္တာဗ်ဴးခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က အယ္လီဆင္ေျပာခဲ့သည့္ စကားေလးတစ္ခြန္းမွာ အလြန္စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလွပါသည္။