ပတ္ဆြန္ဂ်ီသည္ ကိုရီးယားႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဂ်ိဳလာရွိ ၿခံထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည္။ တစ္ေန႔ သူ႔ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးၿပီး ေလွတစ္စင္းေပၚသို႔ အတင္းေခၚသြားကာ ဆိုေရာ့ကၽြန္း (Sorok Island) သို႔ ပို႔လိုက္ၾကသည္။ သူကၽြန္းေပၚသို႔ ေရာက္လာၿပီး ပထမဆံုးလုပ္ရသည့္ အလုပ္မွာ ခြဲစိတ္ခန္းကို သန္႔ရွင္းေပးရျခင္းျဖစ္သည္။ ခြဲစိတ္ခန္း ခုတင္ေပၚတြင္ ခ်ဳပ္ထားေသာ လူမ်ားမွာ ေသြးအလိမ္းလိမ္းႏွင့္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ဤကၽြန္းသို႔ ေရာက္လာသူမ်ားမွာ အနာႀကီး ေရာဂါသည္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံထားရသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး ဂ်ပန္ေခတ္ကတည္းက ကိုရီးယားကၽြန္းဆြယ္အနီးရွိ ကၽြန္းေလးတြင္ အနာႀကီးေရာဂါသည္မ်ားကို ထားရွိရာ ကၽြန္းလည္းျဖစ္သည္။

နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံ Dunedin ၿမိဳ႕ရွိ Baldwin လမ္းသည္ ကမၻာ့အမတ္ေစာက္ဆံုးလမ္းအျဖစ္ တည္ရွိေနသည္။ နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသည္ ေတာင္ကုန္းမ်ားပတ္လည္တြင္ တည္ေဆာက္ထားေသာေၾကာင့္ လမ္းေတြကလည္း အနိမ့္အျမင့္ေတြကမ်ားသည္။ ေဘာ္ဒြင္လမ္းကို ၿဗိတိသွ်ဒီဇိုင္းဆရာမ်ားက ဤၿမိဳ႕တြင္ အျခားမည္သည့္ ေနရာတြင္မွ မရွိႏိုင္သည့္ လမ္းတစ္လမ္းအျဖစ္ တီထြင္ေဖာက္လုပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔က လမ္းေဖာက္ရန္ ေျမပံုဆြဲစဥ္ ဤေနရာကို မည္သည့္ေနရာႏွင့္မွ မတူညီေအာင္ စီစဥ္ရန္ စိတ္ကူးရၿပီး လမ္းကို မတ္ေစာက္စြာ ေဖာက္ခဲ့ၾကသည္။ လမ္း၏ေစာက္မွာ ၃၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ မတ္ေစာက္သည္။ လမ္းကို မတ္ေစာက္လြန္းေသာေၾကာင့္ ကြန္ကရစ္လမ္းအတိုင္း ထားၾကရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ကတၱရာခင္းလိုက္လွ်င္ ေႏြအခ်ိန္တြင္ အပူရွိန္ျဖင့္ အရည္ေပ်ာ္က်ကုန္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံကို သြားေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ဟႏြိဳင္းကို သြားရမည္ေလာ၊ ဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕ကို သြားရမည္ေလာဟု စိတ္ထဲတြင္ ေဝခြဲမရျဖစ္တတ္သည္။ ဗီယက္နမ္တြင္ ထိုၿမိဳ႕ႀကီးႏွစ္ၿမိဳ႕သည္ ထင္ရွားသလို စည္ကားလွသည္။ တစ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ တစ္ၿမိဳ႕ကလည္း ကီလိုမီတာ ေထာင္ခ်ီၿပီးေဝးသည္။ တစ္ၿမိဳ႕ကေတာင္၊ တစ္ၿမိဳ႕က ေျမာက္ဘက္မွာရွိေနသည္။ ေတာင္ပိုင္း ဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕ကို ယခင္က ဆိုင္ဂံုၿမိဳ႕ဟု ေခၚၾကသည္။ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ ကာလက အေမရိကန္ စစ္အေျခစိုက္စခန္းမ်ားထားခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ႏွစ္ျခမ္းကြဲေနၿပီး ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ႏိုင္ငံ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းမွ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္လာရသည္။

The Royal Gorge Bridge ဟု ေခၚသည့္ တံတားႀကီးကို ကမၻာ့အျမင့္ဆံုးတံတားဟု ၂၀၀၁ ခုႏွစ္အထိ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ေဂ်ာ့တံတားကို ၁၉၂၉ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ေဒၚလာ ၃၅၀,၀၀၀ သာ ကုန္က်ခဲ့သည္ဆို၏။ ထိုတံတားသည္ အရွည္ ၁၂၆၀ ေပရွိၿပီး ေကာ္လိုရာဒို၏ ထင္ရွားေသာ Royal Gorge ေခ်ာက္ႀကီးကို ျဖတ္ေဖာက္ကာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ တံတားလည္းျဖစ္သည္။ ထိုေခ်ာက္ႀကီး၏ ေအာက္ေျခတြင္ အရွည္ ၉၅၅ ေပ အာကင္းဆပ္ျမစ္ႀကီးက ဆူညံစြာစီးဆင္းလ်က္ရွိသည္။

ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ ဆာဂါဒါအရပ္သည္ ေတာင္ကုန္း ထူထပ္သည့္ေဒသတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထိုေဒသတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားအေနႏွင့္ ေသဆံုးလွ်င္ ေက်ာက္ေတာင္မ်ားထဲ တြင္းတူးၿပီးထည့္၍မရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အေခါင္းမ်ားထဲကို အေလာင္းမ်ားထည့္ၿပီး ေတာင္ေစာင္းမ်ားတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္ရန္သာ ျဖစ္သည္။ အေလာင္းမ်ားက အေခါင္းမ်ားအတြင္း ေျခာက္ၿပီး အ႐ိုးက်သည္အထိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စီမံထားခဲ့ၾကသည္။

နယူးေယာက္ၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ျမစ္ကမ္း၊ မန္ဟက္တန္မွ ဒသမ ၃ မိုင္ခန္႔သာ ကြာေဝးသည့္ေနရာ၌ ရွိသည့္ ငွက္တို႔စံေပ်ာ္ရာ ကၽြန္းအျဖစ္ထင္ရွားေသာ North Brother Island ကၽြန္းျဖစ္သည္။ ၁၈၈၀ ျပည့္ႏွစ္ခန္႔က လူေတြ ကူးစက္ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားၾကသည္။ ေရာဂါျဖစ္ေနသူမ်ားကို ထိုကၽြန္းသို႔ပို႔ၿပီး ကမ္းေျခရွိ ေဆး႐ံုတစ္႐ံုတြင္ ထားၾကသည္။ ျမစ္ကမ္းေဆး႐ံုႀကီးတြင္ တစ္ခ်ိန္က ေမရီတိုက္ဖြိဳက္ေရာဂါခံစားရသူေတြ ျပည့္ေနသည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ေလာက္ဆီက အေသအေပ်ာက္ အမ်ားဆံုးေရာဂါျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းေရာဂါေပ်ာက္ေသာ္လည္း ပစ္ထားခဲ့ရာမွ ဒုတိယကမၻာစစ္က စစ္ျပန္မ်ားကို သြားထားသည့္ ကၽြန္းျဖစ္သြားသည္။ အထူးသျဖင့္ မူးယစ္ေဆးစြဲသူမ်ားကိုလည္း ထိုကၽြန္းသို႔ပို႔ၾကသည္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္က ထိုကၽြန္းတြင္ ေနာက္ဆံုးလူေနခဲ့ၿပီး ပိတ္ထားခဲ့သည္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီ။

မိုင္ယာမီသည္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္တို႔ စိတ္အဝင္စားဆံုး ကမ္းေျခေဒသတစ္ခုျဖစ္သည္။ ရာသီဥတုက အၿမဲလိုလို ပူေႏြးေနၿပီး သာယာလွပသည့္ ကမ္းေျချဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း လာေရာက္လည္ပတ္သူ မ်ားျပားသည္။

ကမၻာေပၚတြင္ အႀကီးမားဆံုးေသာ အဏုျမဴ ကပ္ေဘးသင့္ခံေဒသသို႔ ခရီးျဖစ္သည္။ ခ်ာႏိုဘယ္ (Chernobyl) ႏ်ဴကလီးယား ဓာတ္ေပါင္းဖိုေဒသ သည္ ယူကရိန္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းတြင္ရွိၿပီး ထိုေဒသ တြင္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၆ ရက္ေန႔က ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေငြ႔ယိုစိမ့္မႈျဖစ္ကာ ပိတ္ခဲ့ရသည္။

ထိုင္ဝမ္သည္ ေခတ္ေဟာင္းႏွင့္ ေခတ္သစ္ လြန္ဆြဲေနသည့္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္တို႔ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည့္ ေနရာတစ္ေနရာလည္း ျဖစ္ေနသည္။ ထိုင္ဝမ္သည္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔သည့္ ေဒသတစ္ခု မဟုတ္ေသာ္လည္း ၁၆ ရာစုေခတ္က ေပၚတူဂီတို႔ႏွင့္ ဆက္စက္ေနသည့္ အေမြအႏွစ္မ်ားကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာအျဖစ္ က်န္ေနေသးသည္။

ေမာလ္ဒိစ္ (Maldives) ကၽြန္းသည္ အပူပိုင္းဇုန္အတြင္း က်ေရာက္ေနသည့္ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းျဖစ္သည္။ မ်က္စိတစ္ဆံုး အျပာေရာင္ ေရျပင္က်ယ္ႀကီးမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၿပီး သဲေသာင္ျပင္ ျဖဴျဖဴမ်ား၊ သႏၲာေက်ာက္တန္းမ်ားအျပင္ လွပသည့္ ႐ႈခင္းမ်ားကို တဝႀကီးခံစားႏိုင္မည့္ ေနရာတစ္ခုျဖစ္သည္။

အတာကာမာ သဲကႏၲာရသည္ ကမၻာေပၚတြင္ အေျခာက္ေသြ႔ဆံုးႏွင့္ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းသည့္ သဲကႏၲာရတစ္ခုအျဖစ္ထင္ရွားသည္။ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မိုးေရႏွင့္ လံုးဝမထိေတြ႔ဖူးေသာ ေနရာမ်ား ယေန႔တိုင္ရွိေနေသးသည္။ ေျခာက္ေသြ႔လြန္းေသာ သဲကႏၲာရကို ထူးဆန္းသည့္ လက္ႀကီးတစ္ဖက္ေၾကာင့္ လာေရာက္လည္ပတ္သူေတြလည္း ထူးဆန္းစြာရွိေနသည္။

ကမၻာလွည့္ ခရီးသြားဆိုလိုက္လွ်င္ ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္ ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ေနရာမ်ားကိုသာ သြားတတ္ၾကသည္ဟုထင္လွ်င္ မွားပါလိမ့္မည္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားတိုးရစ္မ်ားဆိုသည္မွာ ကမ္းေျခလိုေနရာမ်ိဳးတြင္ ဘီကီနီဝတ္စံုေလးေတြႏွင့္ ေလွ်ာက္သြားၾကသည္ဟုထင္လွ်င္လည္း လြဲေကာင္းလြဲႏိုင္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားသည္ လူမသိ၊ သူမသိ၊ လူသိမခံခ်င္သည့္ ေနရာမ်ားသို႔လည္း သြားတတ္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပ်ာက္သြားျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္းမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။ စစ္ျဖစ္သည့္ေနရာ၊ သူပုန္ေတြ စိုးမိုးထားသည့္ေနရာ၊ လူဆိုးေတြ ေသာင္းက်န္းေနသည့္ေနရာကို ထူးျခားစြာသြားလိုသည့္ ခရီးဆန္းမ်ားအေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

ဥေရာပ၏ လည္ပတ္ရန္ အေကာင္းဆံုးေနရာတစ္ေနရာအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။ ဆလိုေဗးနီးယားႏိုင္ငံ၏ ဗင္းနစ္ၿမိဳ႕ေလးဟူ၍လည္း တင္စားၾကသည္။ အဒရီေရးတစ္ ပင္လယ္ကမ္းေျခအနီးတြင္ တည္ရွိေသာ ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္သည္။

Ki သို႔မဟုတ္ Key Gompa ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသည္ တိဘက္ႏိုင္ငံရွိ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယ႐ြာေလးတစ္႐ြာျဖစ္သည့္ ကီဘာ (Kibar) ေတာင္ေပၚတြင္ တည္ထားေသာ ေက်ာင္းႀကီးတစ္ေက်ာင္းျဖစ္သည္။ ထိုဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသည္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပေပါင္း ၁၃၆၆၈ တြင္ရွိၿပီး အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ အျမင့္ဆံုး႐ြာေလးတစ္႐ြာ၌ တည္ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလည္းျဖစ္သည္။

ဂူႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အေသးစိတ္အတိုင္းအတာမ်ားႏွင့္ ခိုင္လံုေသာ အေထာက္အထားမေတြ႔ရေသးေခ်။ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းေသာ ထံုးေက်ာက္ဂူျဖစ္ကာ ခက္ခက္ခဲခဲသြားရေသာဂူလည္း ျဖစ္သည္။ ဂူအတြင္းတြင္ ေရတံခြန္ စိမ့္စမ္းေရအိုင္မ်ားႏွင့္ ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးကိုေတြ႔ရမည္ျဖစ္ၿပီး ဂူအတြင္းပိုင္းသို႔ အဆံုးထိသြားေရာက္ႏိုင္သူ မရွိေသးပါေခ်။ ထီပ႐ူႏူးဂူသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သူမ်ားသည္လည္း ေတာင္တက္အေထာက္အကူျပဳပစၥည္း အစံုအလင္ျဖင့္ စြန္႔စြန္႔စားစား ခက္ခက္ခဲခဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရသည္ဟုဆိုၾကသည္။