ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ အခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ေျပာေလ့ရွိသူအတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပရင္လည္း ခဏပဲျဖစ္ႏိုင္မွာပါ။ တစ္ခါပဲရမယ္၊ ႏွစ္ခါ ေတာ့မရဘူးဆိုတာမ်ိဳးေတြနဲ႔ပဲ အကုန္လံုး ခပ္ခြာခြာျဖစ္ကုန္ၾကလိမ့္မယ္။ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္၊ တစ္ဖြဲ႔နဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ေဆြးေႏြးတယ္၊ ညႇိႏိႈင္းတယ္။ ေဆြးေႏြး သေဘာတူထားတဲ့အတိုင္း ႏွစ္ဖက္စလံုးက လိုက္နာေနၾကတယ္၊ ကိုယ့္ကတိ၊ ကိုယ့္စကားအတိုင္း ထာဝရ ေနထိုင္သြားၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဆြးေႏြးစရာ၊ ညႇိႏိႈင္းစရာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားေနပါေစ၊ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ ျပႆနာေတြ ေလ်ာ့နည္းေျပေပ်ာက္သြားမွာပါပဲ။ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က လက္ေတြ႔က်ေနပါလိမ့္မယ္။

ဒါေတြဟာ ယူတတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ရဲ႕ေရွ႕ေရးအတြက္ သင္ခန္းစာရယူေဖာ္ထုတ္ကာ ျပန္လည္အသံုးခ်ရမယ့္ သင္ခန္းစာေတြပါ။ ယူတတ္ေအာင္လည္း မီးေမာင္းထိုးျပေနပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုေတာ့ အခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေျခဥျပင္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ အစပ်ိဳးေျခလွမ္းျပင္ အၿပိဳင္ခင္းက်င္းေနၾကတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လႊတ္ေတာ္ (ဥပေဒျပဳေရးအဖြဲ႔) ကိုလည္း ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ျပန္ဖြဲ႔ၾကမလဲ . . .

မည္သည့္အရာတြင္ပင္ျဖစ္ေစ ေရခံေျမခံေကာင္းဖို႔လိုသည္။ ေကာင္းမြန္သည့္ေရခံေျမခံတြင္ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္မွ သီးႏွံေကာင္းကို ရႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ စိုက္ပ်ိဳးသေလာက္ကိုသာ ရိတ္သိမ္းႏိုင္မည္ျဖစ္၍ ေရခံေျမခံေကာင္း ဝန္းက်င္ေကာင္းမ်ားစြာကို ဖန္တီး၍ မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္မွသာ အမွန္တရားကိုခ်စ္ေသာ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ျပသရဲေသာ၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံရဲေသာ မ်ိဳးေစ့ေကာင္းမ်ားဖူးပြင့္ရာ ဒီမိုကေရစီပန္းခင္းႀကီးကို ေကာင္းစြာ ရိတ္သိမ္းႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

မ်က္ေမွာက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အာဏာသိမ္း အေၾကာက္တရားဟာ ႀကီးစိုးေနတုန္းျဖစ္သလို အာဏာသိမ္းႏိုင္တဲ့ အင္အားစုဟာလည္း အားေကာင္းေနဆဲျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီအခ်က္ကို အေျခခံၿပီး ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ ျပႆနာႀကီး ၃ ရပ္ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ပထမျပႆနာက တပ္မေတာ္က အခ်ိန္မေ႐ြး အာဏာကို္ အလံုးစံု ျပန္လည္ရယူႏိုင္ေသးတယ္ဆိုတဲ့ သံသယနဲ႔ ယံုၾကည္စိတ္ဟာ အားေကာင္းေနေသးတာေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဟာလည္း လံုးဝစြန္႔လႊတ္လိုက္လို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆ အားေကာင္းလာတာျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လူထု၏ႏိုင္ငံေရးယဥ္ ေက်းမႈတို႔သည္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးစနစ္အေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္လ်က္ရွိရာ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္မႈႏွင့္အတူ ျမင့္မားေသာႏိုင္ငံေရးစနစ္တစ္ရပ္ ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္ေပသည္။ ေျပာင္းျပန္အားျဖင့္ ျမင့္မားေသာႏိုင္ငံေရးစနစ္တစ္ရပ္ တည္ေထာင္မည္ဆိုပါက တစ္ဦးခ်င္း သို႔မဟုတ္ လူထု၏ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈျမင့္မားရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။

အစိုးရတစ္ရပ္ရွိၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈရွိေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ လူတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားသည္မွစ၍ ေသဆံုးသည္အထိ ၎ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားမွာ သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားတြင္ ရွိၾကပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနႏွင့္လည္း ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးလာသည္ႏွင့္ သားဖြားဆရာမမွတစ္ဆင့္ နီးစပ္ရာေက်းလက္က်န္းမာေရးဌာန(ခြဲ)သို႔ အေၾကာင္းၾကား၍ ေမြးစာရင္းထုတ္ေပးပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုအသက္ ၆၀ ဝန္း က်င္ရွိသူတို႔ေမြးဖြားသည့္အခ်ိန္ကာလမွာ ထိုကဲ့သို႔စနစ္တက် မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ေသးသျဖင့္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံသည့္အခါတြင္ မိဘ၊ အုပ္ထိန္းသူ သို႔မဟုတ္ ကေလးငယ္၏ႏႈတ္မွေျပာသည္တို႔ကို မွတ္တမ္းျပဳေရးသားၾကရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ပင္လွ်င္ အသက္ ၆ ႏွစ္ျပည့္သည့္အခ်ိန္တြင္ မိခင္ျဖစ္သူ က်န္းမာေရးမေကာင္းသည့္အတြက္ အသက္ ၇ ႏွစ္ျပည့္မွသာလွ်င္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံသည့္အခါ၌ အသက္ကို ၆ ႏွစ္ ဟုသာ စာရင္းေပးခဲ့သည့္အတြက္ ဇာတာသက္ႏွင့္ ေက်ာင္းသက္မွာ တစ္ႏွစ္ကြာျခားေနခဲ့ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းေက်ာင္းအပ္ႏွံသက္ကိုပင္ မွတ္ပံုတင္ျပဳလုပ္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ဆယ္တန္းေျဖဆိုရာတြင္လည္းေကာင္း အသံုးျပဳခဲ့သျဖင့္ ဝန္ထမ္းအျဖစ္ဝင္ေရာက္ရာတြင္လည္း ဝန္ထမ္းမွတ္တမ္းစာအုပ္တြင္ မေျပာင္းမလဲ ေရးမွတ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

အရည္အခ်င္းအေပၚၾကည့္ၿပီး ေျမႇာက္စားတတ္သည့္အေလ့အထမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးေနတတ္သည္။ အဖြဲ႔အစည္း၏အေျခအေနကို အမွန္အတိုင္း တင္ျပေျပာဆိုတတ္သည့္သူဆိုလွ်င္ အမုန္းခံရတတ္သည္။ အၿငိဳျငင္ခံရ တတ္ေလ့ရွိသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေတာ္သည့္သူမ်ား၊ တတ္သည့္သူမ်ားမွာ ေရွ႕မွဦးေဆာင္ခြင့္မရဘဲ၊ အခြင့္အာဏာရွိသူမ်ားႏွင့္ ပလဲနံပသင့္သူမ်ားသာ ေရွ႕မွေရာက္ၿပီး ဦးေဆာင္တတ္ေလ့ရွိၾကသျဖင့္ ယေန႔ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အေျခအေနသည္ ဤသို႔ျဖစ္ေနရသည္မွာ ထင္ရွားသည္။

ဒီေတာ့ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြရဲ႕ဘဝကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္သူပဲႏိုင္ႏိုင္ စိတ္မခ်မ္းသာႏိုင္တဲ့ တိုက္ပြဲထဲမွာ အသက္လု ေျပးလႊားေနရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ဘဝ၊ အျပစ္မဲ့တဲ့ အဘိုးအဘြားေတြရဲ႕ဘဝ၊ ကေလးေတြရဲ႕ပညာေရး၊ အဘိုးအဘြားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး စသည္ျဖင့္ စစ္ရဲ႕အနိ႒ာ႐ံုျမင္ကြင္းေတြကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ တစ္ဖက္ရန္သူကို ကိုယ္ခ်င္းမစာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အမုန္းတရား ကိန္းေအာင္းေနရင္လည္း ရွိပါေစ၊ ဒီတိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ၾကရတဲ့ ၾကားက ျပည္သူေတြကို ကိုယ့္မိသားစုဝင္ေတြလို႔ ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ သေဘာထားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လူသားအခ်င္းခ်င္း စာနာစိတ္ေလးေတာ့ ျဖစ္မိမွာပါ။

ေခတ္အေျမာ္အျမင္ ရွိလွေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ ျပည္တြင္းတကၠသိုလ္မ်ားမွ ထူးခၽြန္ေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ကာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႔ ပညာသင္ေစလႊတ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယခုဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာတကၠသိုလ္မ်ားမွ ေဒါက္တာဘြဲ႔ရ၊ အမ္ေအဘြဲ႔ရ ရဟန္းေတာ္ အေျမာက္အျမားလည္း ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ေဘာင္လူ႔ေလာကကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ေပးေသာလက္ႏွင့္သာ အစဥ္အၿမဲေနထိုင္ေတာ္မူေလ့ရွိတဲ့ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ တိုင္းျပည္အတြင္းမွာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ တိုင္းရင္းသားျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ

ယခုေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမည့္ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုမွ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနႏွင့္ က႑ေပါင္းစံုတြင္ အဂတိတရားကင္းကင္းျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မွသာလွ်င္ အနာဂတ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၏ ၿမိဳ႕ျပစနစ္ေကာင္းမြန္လာၿပီး လူထု၏ အားေပးေထာက္ခံမႈတည္းဟူေသာ ဆႏၵမဲကိုလည္း ရရွိပိုင္ဆိုင္ႏိုင္လာမည္ ျဖစ္သည္။

ေျပာဆိုတံု႔ျပန္ရာတြင္ မိမိလည္း အက်ိဳးရွိ၊ အမ်ားသူငါလည္း အက်ိဳးရွိေစသည့္အေနအထား ျဖစ္ေစသည့္ အခ်က္ကိုသာ မူတည္သင့္သည္။ သို႔မဟုတ္ဘဲ တရားလက္လြတ္ ကိုယ္ထင္ရာ စြတ္ရြတ္ေျပာဆိုျခင္းသည္ တရားဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာမႈ မရွိ႐ံုသာမက အမ်ားသူငါ အက်ိဳးစီးပြားကိုပါ ဖ်က္ဆီးရာေရာက္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီဟူသည္ တာဝန္ယူမႈႏွင့္ တာဝန္ခံမႈအစဥ္တြဲေနသည္ျဖစ္ရာ မည္သူမွ် တရားဥပေဒကို မခ်ိဳးေဖာက္ဘဲ ေဘာင္အတြင္း စည္းအတြင္းမွသာ လုပ္ေဆာင္သင့္ေပသည္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈဟာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကပင္ မိမိ၏ဆန္႔က်င္ဘက္ သို႔မဟုတ္ ၿပိဳင္ဘက္ကို အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းေရး၊ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရး၊ ႏိုင္သူအကုန္ယူစတမ္း လမ္းစဥ္မ်ားနဲ႔ ယဥ္ပါးခဲ့ၾကပါတယ္။ ထို႔အတြက္လည္း ေသြးထြက္သံယိုမႈေတြ၊ သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ တိုက္ခိုက္မႈေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးကို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့တာကို ႀကံဳေတြ႔၊ ခံစားခဲ့ၾကရၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ခ်ိန္အခါမွာ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆသစ္၊ နို္င္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္မ်ားနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္းေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း

ႏိုင္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဟာ စည္းကမ္းႀကီးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ပါတယ္။ လုပ္တဲ့အတိုင္းလည္း ေျပာပါတယ္။ ျပည္သူလူထုအလယ္မွာ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ “ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ျပားမႈနဲ႔ အဂတိတရား လိုက္စားမႈကို ကၽြန္မ ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္မလႊတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီလို က်ဴးလြန္သူေတြကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူမွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ လုပ္ေပးႏိုင္တာဟာ ေထာင္ဝင္စာလာေတြ႔ျခင္းပါပဲ”တဲ့ဗ်ာ။

ဒီတာဝန္ကို ဘယ္သူေတြက ယူၾကရမွာလည္းဆိုရင္ ႏွစ္ဖက္က တာဝန္ရွိသူ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ယူၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီေန႔အေရးအႀကီးဆံုးလုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းကို တိုင္းသိျပည္သိ ကမၻာသိေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသနတ္သံေတြ ဆိတ္သုဥ္းၿပီး အထိအခိုက္ အက်အဆံုး ေသေက် ပ်က္စီးမႈေတြကို ဟန္႔တားထားႏိုင္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

တစ္ဖက္သားအေပၚ ရင့္ရင့္သီးသီး ထိုးႏွက္ေဝဖန္ျခင္းသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္တြင္မွ အက်ိဳးမရွိႏိုင္သလို ရင္ထဲက ရွိရင္းစြဲ အမုန္းတရားကိုသာ ပိုမိုႀကီးထြားေစပါသည္။ အေကာင့္အတုျဖင့္ မိမိတို႔၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို မညႇာမတာေျပာဆိုျခင္းမ်ားမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ေခါင္းပါးရာ ေရာက္သလို ႏိုင္ငံကိုခ်စ္ေသာ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ အျပဳ အမူဟူ၍လည္း မဆိုထိုက္ေပ။