ေလာေလာဆယ္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၂၆ ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းႀကီး ၂၉ ခုနဲ႔ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးထားၿပီး ၁၅၂ ႏိုင္ငံအထိ ပါဝင္ပတ္ သက္ေနတဲ့ ဒီမဟာစီမံကိန္းႀကီးကို ဆူပါပါဝါ အေမရိကန္ကေတာင္ အေတာ္ေလး သတိထားေစာင့္ၾကည့္ေနရပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တ႐ုတ္ ျပည္ကလြဲလို႔ တျခားအာရွႏိုင္ငံေတြအေနနဲ႔ လာမယ့္ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြင္း ဒီလမ္းေတြေဖာက္ဖို႔ တစ္ႏွစ္ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ ၉၀၀ ဘီလီယံအထိ ကုန္က်ႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားတာေၾကာင့္ အေႂကြးေထာင္ေခ်ာက္ သံခင္းတမန္ခင္းထဲ ဝင္သြားမယ့္အႏၲရာယ္ ရွိေနတယ္လို႔လည္း ေဝဖန္ၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ “ေခတ္သစ္ကိုလိုနီဝါဒ” အျဖစ္လည္း ႐ႈျမင္ေနၾကပါတယ္။

လက္ရွိအေျခအေနတြင္ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးႏွင့္ ျဖစ္သင့္ေသာအရာမွာ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းတိုင္ပင္ေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္သာ သင့္ေလ်ာ္အမွန္ကန္ဆံုးျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ယူဆပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေနာင္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတြင္ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္သည္လည္း ပါရွိလာမည္ျဖစ္ရာ တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားသည္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္သည့္အေနႏွင့္ မိမိေဒသႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေစမည့္ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကို သက္ဆိုင္ရာေဒသရွိ ပညာေရးတာဝန္ခံမ်ားႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္႐ြက္သြားႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

ယေန႔ႀကံဳႀကိဳက္ေနရသည့္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးတြင္ မိမိကိုယ္မိမိ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္သူ၊ ကိုယ္က်င့္သီလ ေကာင္းမြန္သူ၊ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူ႔အက်ိဳးကို အမွန္တကယ္ အေလးထားသူဟု အျပည့္အဝ ယံုၾကည္ထားသူမ်ားအေနႏွင့္ ၿပိဳင္ဘက္သြားၿပီးမွ ေျခရာလိုက္တိုင္းေနရသည့္ ဘဝမွ ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမည္ျဖစ္သည္။

တစ္ဦးက စာနာစိတ္နဲ႔ ခိုေလးေတြေကၽြးတဲ့အခ်ိန္၊ တစ္ဦးအေနနဲ႔က ကားကို ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဟြန္းတီးလို႔ ရပါလ်က္နဲ႔ ဒုန္းေမာင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္၊ အစာကို အလုအယက္စားေနၾကတဲ့ ခိုေလးေတြရဲ႕ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ခ်ိန္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ေရာက္ေနတဲ့ အရပ္ဘက္မ်က္ႏွာစာထက္ ေရာက္သင့္တဲ့ အရပ္ဘက္မ်က္ႏွာစာကို ေက်ာ္ၿပီး ၾကည့္ႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ လူသားတိုင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြဟာ ပိုၿပီးမႏူးညံ့ႏိုင္ဘူးလားဗ်ာ။

ဟားခါးမွာ ႏွစ္ေန႔ ႏွစ္ညအတြင္း မီးပ်က္သည္ကို မေတြ႔ရ။ တစ္ၿမိဳ႕လံုး လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ထိန္ထိန္ေဝေနသည္။ ရာသီဥတုကလည္း သာယာသည္။ ပူလည္း မပူ။ ေအးလည္း မေအး။ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၏ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာသီဥတု။ ရန္ကုန္က မိတ္ေဆြေတြ ေနပူၿပီး မၾကာမၾကာ မီးပ်က္ေနသည့္အတြက္ တညည္းညည္း၊ တညဴညဴ ျဖစ္ေနခ်ိန္ ကိုယ္ေတြက ဟားခါးမွာ သာယာေနသည္။ မီးမပ်က္၊ ေနမပူ။

အတိတ္ကာလတြင္ ကုိယ္က်ဳိးအတၱကိုသာ ၾကည့္သူမ်ား၊ လူ႔အႏၶမ်ားေၾကာင့္ အဖိုးတန္ သဘာဝ သယံဇာတမ်ား ျပဳန္းတီးသြားသည္မွာ ႀကီးမားသည့္ ဆံုး႐ႈံးမႈပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းျဖစ္ရပ္ဆုိးႀကီးေၾကာင့္ ၎တုိ႔ကို ထုိင္ၿပီး ျပစ္တင္ေဝဖန္ေန႐ံုျဖင့္ ျပႆနာ ေျပလည္ဦးမည္မဟုတ္ေပ။ ေပ်ာက္သြားသည့္ သစ္ေတာႀကီးမ်ားကို ျပန္လည္ အစားထုိးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။ ႏုိင္ငံကုိ ခ်စ္လွ်င္ သစ္ပင္စုိက္ၾကရမည္ဟု ဆုိခ်င္သည္။

ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းရာမွာေတာ့ လက္ေတြ႔ေျမျပင္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ပကတိ အရွိတရားေတြကို အေျခခံၿပီး ေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းကုိ စဥ္းစားၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရလာမယ့္ နည္းလမ္းေတြဟာ အခါခပ္သိမ္း အမ်ားအႀကိဳက္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈ မရွိတတ္ၾကပါ။

ေလာကတြင္ေရာဂါအမ်ိဳးအစားေပါင္း ကိုးဆယ့္ေျခာက္ပါး ရွိသည္ဟု စာေပက်မ္းဂန္မ်ားက ဆိုသည္။ က်မ္းဂန္မ်ားတြင္မပါဝင္သည့္ ေရာဂါ ဆိုးတစ္မ်ိဳးလည္း ရွိေနပါေသးသည္။ ယင္းမွာ “ထိုင္ခံုေရာဂါ” ျဖစ္သည္။ ရာထူးအာဏာလုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားရွိေသာ ထိုင္ခံုကို လူအေတာ္မ်ားမ်ား ႀကိဳက္ၾကသည္။ မည္မွ်ႀကိဳက္သနည္းဆိုလွ်င္ ထိုင္ၿပီးရင္ ျပန္မထခ်င္ေလာက္ေအာင္ ႀကိဳက္ၾကသည္။ အေျခအေနအရ ထေပးရလွ်င္လည္း ျပန္ထိုင္ႏိုင္ေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီး ႀကိဳးစားၾကစၿမဲ။ ထိုင္ခံုအတြက္ဆိုလွ်င္ အရွက္သိကၡာကိုပင္ စေတးရဲသည္ထိ စြဲလမ္းႏွစ္ၿခိဳက္ၾကေလ့ရွိသည္။ ယင္းကိုပင္ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးဟုဆိုႏိုင္သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို ျပန္လည္စတင္မည့္အရိပ္အေယာင္မ်ားကို စကားသန္းေျပာဆိုလာသည္ႏွင့္အတူ ျမစ္ဆံုကို ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္သူမ်ားဘက္ကလည္း ဖ်က္သိမ္းေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား စတင္လာျခင္းျဖင့္ ျမစ္ဆံုအေရးအခင္းကား တစ္ေက်ာ့ျပန္ အစပ်ိဳးလာေတာ့သည္။

ျပည္သူမ်ား အခ်င္းခ်င္းထက္ အစိုးရအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႔မႈပုိမ်ားေသာ ျမန္မာ-႐ုရွား ဆက္ဆံေရးမွာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရလက္ထက္ ရခိုင္အေရးကိစၥ ေပၚေပါက္လာခ်ိန္၊ အထူးသျဖင့္ ကုလသမဂၢ လံုၿခဳေရးေကာင္စီတြင္ ျမန္မာကို ဒဏ္ခတ္အေရးယူရန္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား ႀကိဳးပမ္းသည့္ကိစၥတို႔တြင္ ျမန္မာဘက္က ရပ္တည္ေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ ပိုမိုရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္လာသည့္ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္လာေပသည္။

ဒီေတာ့ NLD ပါတီဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မရွိေတာ့ရင္ အေတာ္အားေလ်ာ့သြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ပါတီစနစ္ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘဲ ေရရွည္မွာ ႏွစ္ပါတီစနစ္၊ ပါတီစံုစနစ္ေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ႏွစ္ပါတီစနစ္ဆိုရင္ ႏွစ္ပါတီစလံုးက စြမ္းေဆာင္ရည္ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေနဖို႔လိုသလို ဗဟုပါတီစနစ္ဆိုရင္လည္း ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ သေဘာထားႀကီး ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။

မည္သို႔ပင္ အခြင့္ထူးခံရေစရန္ အေျခအေနေပး၍ လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ေပးေသာ္လည္း ထိုအခြင့္ထူးကိုယူရမွာ သူ႔အေနနဲ႔ လိပ္ျပာမလံုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ အရည္အခ်င္းကို ျဖစ္သည္။ အမ်ားႏွင့္ တစ္ေျပးညီ မွ်မွ်တတ ျဖစ္ေစလိုေသာ စိတ္ဓာတ္ပင္ျဖစ္သည္။ သာမန္လူတစ္ဦးဆိုလွ်င္ ထိုကဲ့သို႔ အခြင့္ထူးကို လက္လြတ္မည္မဟုတ္ေပ။ တရားတာ၊ မတရားတာ အပထား ေလာေလာဆယ္ မိမိအဆင္ေျပဖို႔ လိုသည္ဟူေသာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သူမ်ားမွာ စာေရးသူတို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ အမ်ားအျပား ေတြ႔ရသည္။ တစ္ဖက္သားအေပၚ ေထာက္ထားငဲ့ညႇာသည့္ စိတ္အဆင့္အတန္း မရွိၾကတာ မ်ားသည္။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာဆိုတဲ့ စိတ္အခံေလးေတြ ရွိၾကသည္။

လာမည့္အနာဂတ္ကာလမ်ားတြင္ ျမစ္ဆံုထက္မေသးေသာ ျပႆနာႀကီး ေျမာက္ျမားစြာ ရွိလာႏိုင္သည္ ဟူေသာအခ်က္ကို ျမန္မာျပည္မွ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအေနႏွင့္ အထူးသတိထားၿပီး ျမစ္ဆံုကို သင္ခန္းစာယူကာ ျပင္ဆင္ထားၾကရမည့္အေၾကာင္း

ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအေနႏွင့္ ပါတီအေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံ့အေရး ယွဥ္လာလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏အေရးကို ဦးစားေပးၾကရမည္၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏အက်ိဳးစီးပြားကို ဦးထိပ္ထားရမည္ဟူေသာ ခံယူခ်က္မ်ားျဖင့္သာ ေရွး႐ႈေဆာင္႐ြက္ၾကမွသာ ေရရွည္ရပ္တည္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ားကိုသိရွိၿပီး ျပည္သူကိုဦးထိပ္ထားကာ ျပည္သူ႔ဆႏၵႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ၾကျခင္းျဖင့္သာ၂၀၁၉ ႏွင့္ ထိုအလြန္ ၂၀၂၀ ခရီးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဆက္ၾကေစလိုပါေၾကာင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပည္တြင္းစစ္ျပႆနာ ရွိသည္။ ဒုကၡသည္မ်ားစြာ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေနရာေလးမ်ားတြင္ ေနေနရသည္။ ကေလးလုပ္သား သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိသည္။ ၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈျပႆနာရွိသည္။ ရပ္တည္က်ားကန္ေပးမႈကို လိုအပ္ေနသည့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားစြာရွိသည္။ တိမ္ေကာလာေသာျမစ္မ်ား၊ ေျခာက္လွန္႔ခံေနရေသာ ေရေဝေရလဲေဒသ မ်ားရွိသည္။ ဒါေတြကို ျပည္သူအမ်ားက သိဖို႔လိုသည္။ လူတိုင္း အသိရွိေနဖို႔လိုသည္။ ပ်င္းစရာေကာင္းေသာ ႏိုင္ငံေတာ္လူႀကီးမင္းမ်ား၏ အမွာစကားမ်ားတြင္ အဆိုပါအေရးကိစၥမ်ား ပါေသာ္လည္း လူပိုၾကားဖို႔ရာ လူထုပိုမို ပါဝင္ဖို႔ရာ