ဒါေပမဲ့ မီဒီယာေတြ၊ ျပည္သူေတြနဲ႔ သမၼတႀကီး ဝင္႐ႈပ္လိုက္တာ...။ ျပႆနာေတြ ပိုႀကီးကုန္ပါေရာလား။ လႊတ္ေပးတဲ့လူေတြပါ ျပန္အဖမ္းခံရေရာ။ ဘာမွမဟုတ္ဘဲ... အရက္ပုလင္းနဲ႔ အျမည္းဖိုးေလး သိန္း ၇၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေလး ယူခဲ့တာကို အဖမ္းခံရပါေလေရာ။

ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္အေနႏွင့္ အစိုးရထုတ္ သတင္းစာမ်ားကို ေလယာဥ္ျဖင့္ အျပည့္သယ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားေပၚသို႔ ႀကဲခ်ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာမ်ားကို ျပန္တိုက္သင့္သည္။

ဒါေၾကာင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ႀကီးကို ကယ္တင္ဖို႔လိုသည္။ ဘယ္လိုကယ္မတံုး။ တီဗီမွာလာေနသလို ၁၉၉ ကို ဖုန္းဆက္ပါလည္း လုပ္လို႔မျဖစ္။ ၁၉၉ က လာခ်ိန္မွာ အလုခံရသူက ေဆး႐ံုေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ ဦးရဲႀကီးေတြ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရင္ေရာ...။ ဒါကလည္း မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္။ ဦးရဲႀကီးေတြက အၾကားအျမင္ရေနတာမွ မဟုတ္တာ။

ယခင္ကာလက ပုလင္းဘီယာေကာင္စီ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိပင္။

ေဒၚလာက အေရးႀကီးတယ္ဆိုရင္လည္း က်ပ္ေငြကို ဘာလို႔ထုတ္ေနေတာ့မလဲ ...။ က်ပ္ေငြထုတ္က တန္ဖိုးလည္းနည္းေသး။ ၿပီးေတာ့ စကၠဴေဈးေတြ၊ မင္ေဈးေတြကလည္း ႀကီးတယ္ဆိုလားပဲ။ အဲ့ေတာ့ က်ပ္ေငြမထုတ္ဘဲ ေဒၚလာပဲထုတ္ေပါ့။

“ဂိုေဒါင္ေတြ ဖြင့္ကာ ... ဝင္စစ္မယ္ ... မာစီဒီးမ်ား ေတြ႔ေစသား ... ဟိုအရင္အဘမ်ားရယ္ ... ဝွက္ထားတယ္ ... ငါတို႔အတြက္ေတာ့ ... ကားစုတ္မ်ား ခ်န္ရစ္တယ္ ... ”

တကယ္ေပ်ာ္ရမွာကေတာ့ အစိုးရျဖစ္သည္။ အခုက ဒီမိုကေရစီေခတ္မဟုတ္လား။ ျပည္သူေတြေပးသည့္ မဲႏွင့္အစိုးရဖြဲ႔ရျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြ မဲေပးေအာင္လုပ္ဖို႔လိုသည္။ ဒါေၾကာင့္ မဲေတြဆြယ္ၾကရသည္။ အခုလို ေရေဘးျဖစ္လွ်င္ေတာ့ ေထြေထြထူးထူး မဲဆြယ္စရာမလိုေတာ့။ ေရေဘးကူတာကိုက မဲဆြယ္ပြဲပဲျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ေတာင္ မဲဆြယ္စရာမလို။ အစိုးရျဖစ္ေနခ်ိန္ဆို အစိုးရပိုက္ဆံနဲ႔ မဲဆြယ္႐ံုပင္။

တစ္ခါတေလ ကားအေကာင္းစားႀကီးမ်ား တရၾကမ္း ေမာင္းသြားသျဖင့္ ေရမ်ားစင္လွ်င္ပင္ မ်က္လံုးေမာ္မၾကည့္ရဲ။ ေတာ္ေနၾကာ ဟိုလူခ်မ္းသာ အစ္ကိုေလးမ်ားျဖစ္ေနလွ်င္ သံဖိနပ္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ဆင္းလာၿပီး ဝိုင္းကန္၊ မသာေပၚသြားႏိုင္သည္။ မသာေပၚသြားၿပီးလွ်င္ ရွိသမွ် ေငြအား၊ အာဏာအားျဖင့္ ေျမဖို႔ပစ္လိုက္သျဖင့္ မသာတင္မဟုတ္ တရား႐ံုးေတာ္ႀကီးေတာင္ ျမဳပ္သြားႏိုင္ေလာက္သည္ မဟုတ္လား။

ပါတီေတြက မဲဆြယ္ၿပီး အာဏာရေအာင္လုပ္။ ၿပီးရင္ သိပ္မအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္။ ဒီေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္သူကို ကန္ထ႐ိုက္ျပန္ေပး။ ပါတီေတြက တင္ဒါဆြဲ။ စစ္တပ္ကို ကန္ထ႐ိုက္ျပန္ေပး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္သစ္တစ္ခုေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ဦးမွာ။

လင္ယူသားေမြး အိမ္ေထာင္ျပဳကိစၥမ်ားတြင္လည္း ကတိသစၥာအလံကိုကိုင္ကာ သစၥာဆိုၿပီး ေရွ႕ၾကည့္၊ သတိ၊ တက္၊ ဆက္လုပ္၊ ၿပီးေစျဖင့္ တိတိက်က် ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လုပ္ၾကေတာ့မည္။

ေနာက္အႏွစ္ ၂၀ မွာ ျမန္မာျပည္ဟာ စင္ကာပူကိုမေက်ာ္ရင္ ဘယ္သူ တရားခံျဖစ္မယ္ထင္လဲ။ အမ်ားစုက စင္ကာပူကို ေက်ာ္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ အေမစုကို အျပစ္တင္ၾကမွာေပါ့။

“ဒီသတင္းစာကို ဖတ္ၾကည့္ ... မူးယစ္ေဆးဝါးသမားေတြကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ရင္ အစိုးရက သိန္းတစ္ရာ့သံုးဆယ္အထိ ဆုခ်ေတာ့မယ္တဲ့”

ဒါ အင္မတန္ နစ္နာရတဲ့ အရက္သမား အခြင့္အေရး ဆံုး႐ံႈးမႈႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ အခြန္ေဆာင္မွ ႏိုင္ငံႀကီးသား ပီသမည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ေၾကညာထားလို႔သာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ျမင့္မားသူႀကီး အိုက္တင္နဲ႔ အခြန္ေဆာင္ေနရတာ။ တကယ္ေတာ့ အခြန္ကို အုတ္ခဲ မုန္းသည္။ ေသာက္လို႔ မဝေသးခင္ ကုန္ကုန္သြားတဲ့ အရက္ပုလင္းခြံေတြျမင္ရင္ ပိုစိတ္နာသည္။

အစိုးရကို အၿမဲအျပစ္တင္ေနသူေတြ အေနႏွင့္လည္း အေမစု ေျပာစကားေတြကို ျပန္လည္နားေထာင္ သင့္သည္။ ဒါမွ အရာအားလံုးဟာ ျပည္သူေတြႏွင့္သာဆိုင္ေၾကာင္း သိၾကေပမည္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၅ ေရွ႕ပိုင္းက အေမစုေျပာတာေတြကိုေတာ့ ျပန္နားမေထာင္ႏွင့္။ အဲ့ဒါေတြ ျပန္နားေထာင္လွ်င္ေတာ့ အရာရာသည္ အစိုးရႏွင့္ဆိုင္သည္ဟု ထင္သြားလိမ့္မည္။

မိန္းမေရ...ဘီယာဆိုင္ေလး...ဘာေလး...သြားထိုင္ရင္ ေကာင္းမလား”ကၽြန္ေတာ္က အဆိုတင္သြင္းလိုက္တယ္။