ဒါနဲ႔ ဘိုးဘိုးတို႔ အခုရက္ပိုင္းၾကားရတဲ့ သတင္းေတြက အဆန္းပဲဗ်။ ေဟာ့ဒီ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို စမစီးတီးဆိုလား လုပ္မလို႔တဲ့။

ေက်ာ္စိုးေထာက္ခံခ်က္နဲ႔ ဘဏ္ေတြက ပိုက္ဆံလိုက္ေခ်းမည္။ ဘဏ္ေတြက အေပါင္ေတာင္းလွ်င္ အစိုးရ႐ံုးႀကီးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကို အေပါင္ထားမည္။ ေက်ာ္စိုးက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုေတာ့ အဲ့႐ံုးႀကီးက ဂရန္ေတြ ေက်ာ္စိုးဆီမွာ ရွိေလာက္သည္။ လိုအပ္လွ်င္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ႀကီးကိုပါ အေပါင္ထားလိုက္မည္။

“အင္းဗ်ာ...ဘုရားဒကာတို႔ကို အားက်ပါတယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ ဒါနပဲ အားကိုးရတယ္ဗ်ိဳး။ ရွာသမွ် လွဴဖို႔ပဲ မဟုတ္လားဗ်...မအားတဲ့ၾကားက ဒီ ဘုရားႀကီးေဝယ်ာဝစၥကို အခုလို ပင္ပင္ပန္းပန္း လာလုပ္ေပးေနတာလည္း ကုသိုလ္ယူေနတာပါပဲ...ေသရင္ ကိုယ့္ေနာက္ပါမွာ ဒီဒါန ကုသိုလ္ေလးပဲရွိတယ္...ဟဲဟဲ...ဟဲဟဲ...ဟဲဟဲ”

အခုဆို ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္နဲ႔ ဂိတ္ေၾကးကိစၥျပႆနာတက္ၿပီး လမ္းပိတ္လိုက္တဲ့ မဂၤလာဒံုက ေဇကမၻာဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲေလ။ အစိုးရဆီက ေဈးေပါေပါနဲ႔ ေျမေတြဝယ္။ ၿပီးေတာ့ တံတိုင္းခတ္ၿပီး အကြက္ေဖာ္။ အိမ္ကြက္တင္မဟုတ္။ စက္မႈဇုန္အကြက္ပါေဖာ္တာ။ သူဆို ေဈးေတြေတာင္ ပိုႀကီးေသးတယ္။ တစ္ကြက္ကို သိန္းကို ေထာင္နဲ႔ခ်ီတယ္။ စိုေျပ့ေျမေတြကေတာ့ အဲ့ေလာက္ ေဈးႀကီးႀကီးနဲ႔ မေရာင္းပါဘူး။

ေဟာ့ဒီ စက္ဝိုင္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတြင္ ေမာင္ၿဗိသာ စည္ပင္လူႀကီးျဖစ္လွ်င္ ရဲရဲေတာက္ ကတိတစ္ခုေပးလိုက္ခ်င္သည္။ ရန္ကုန္ကို တစ္လအတြင္း စင္ကာပူလို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပမည္။ မယံုမရွိႏွင့္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ၾကည္ညိဳသူေတြကလည္း တစ္ႏွစ္ကို ႏွစ္ခါေလာက္ အေလးျပဳလို႔ရမည္။ ပန္းပုဆရာ၊ ပန္းရန္ဆရာ၊ ေၾကးသြန္းဆရာေတြအေနႏွင့္လည္း လုပ္ငန္းေကာင္းၿပီး ဝင္ေငြရမည္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါ။ ျပည္မမွာေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္႐ုပ္တုကို တစ္ႏွစ္မွ ႏွစ္ခါေလာက္ပဲသြားေတြ႔ ၾကတာ။ ဒီၾကားထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ တစ္ေယာက္တည္း။ ဘယ္ေလာက္ပ်င္းစရာေကာင္းလိုက္မလဲ။ ဘယ္ေလာက္ အထီးက်န္လိုက္မလဲ။ စိတ္ဓာတ္ေတြပါ က်လာႏိုင္သည္။

ကိုလိုနီေခတ္ေရာက္ေတာ့လည္း သန္လ်င္သည္ ေအာက္ျမန္မာျပည္၏ ျပင္ဦးလြင္လို႔ တင္စားရေအာင္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ ေနလို႔ေကာင္းခဲ့သည္။ ဘုရားပုထိုးေတြ မ်ားစြာရွိသည္။ ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အအံုေတြလည္း ေပါသည္။ နန္းေတာ္အေဆာက္အအံုႏွင့္ အဓိကအေဆာက္ အအံုေတြကေတာ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ ပုဂံထက္ပင္ေစာခဲ့သည့္ ပါဒႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးလည္း သန္လ်င္ဘက္ကမ္းမွာ ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ယခုတိုင္ ပါဒႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး၏ လက္ရာမ်ား ေက်ာက္တန္းတြင္ ရွိေနဆဲ။

“ေဟ့လူ...ခင္ဗ်ားက အစိုးရကို ပံုခ်ခ်င္တာလား... မရဘူးဗ်... ခင္ဗ်ားတို႔က ပူးသတ္ေတြ... အစိုးရကို...လာမထိနဲ႔... ဒီလိုတည္ေဆာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ရွည္သည္းခံရမယ့္အစား... တိုင္းျပည္ကို ေရာင္းစားခ်င္ေနတာလား...က်ဳပ္တို႔က... ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မဲ႐ံုေရွ႕... အက်ႌအနီဝတ္ၿပီး မေၾကာက္မ႐ြံ႕ စက္ဘီးျဖတ္နင္းခဲ့တာ... ေပးဆပ္ခဲ့တာဗ်... နားလည္လား”

အဲ့ေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းအမတ္ကို ျပန္ေတာင္းပန္ရေတာ့မွာပဲ ...။ အမတ္မင္းေရ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ကို ငၿဖီးႀကီးလို႔ ေခၚေနတာကို ႐ုပ္သိမ္းေပးပါ။ ငၿဖီးႀကီးဆိုတာကို ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္တစ္ေယာက္တည္းကို မရည္ၫြန္းပါနဲ႔ ...။ အျခားေသာ ၿဖီးျဖန္းေနတဲ့ဝန္ႀကီး၊ ဝန္ကေလး၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကအစ အျခားလူေတြကိုပါ ...။ ငၿဖီးႀကီးလို႔ နာမည္ ေျပာင္းမွည့္ေပးပါလို႔ ...။

အလို...ငါမွားပါေပါ့လား။ ခုန ဒါမ်ိဳးလက္မခံလို႔ ေျပာမိတာ အမွားႀကီး မွားပါေပါ့လား။ တကယ္ခံခဲ့ရတဲ့သူေတာင္ ဒီလို ႀကီးျမတ္တဲ့ သေဘာထားရွိခဲ့တာ။သူ႔ေလာက္မခံခဲ့ရတဲ့ ငါဟာ ခႏၲီစ သည္းခံျခင္း တရားကိုေတာင္ နားမလည္တဲ့ လူ႔အ႐ိုင္းအစိုင္းႀကီး ျဖစ္ပါေပါ့လား။

အင္းေလ... ဒီအစိုးရလက္ထက္မွာမွ ေအးလြန္းတာကိုး။ အရင္အစိုးရေတြလက္ထက္က ဘယ္ေအးလို႔ တံုး။ ေအးခဲ့ရင္ေတာင္ ဒီအစိုးရေလာက္ ဘယ္ေအးမတံုး။ ဒီအစိုးရေခတ္မွာ တကယ္ကိုေအးတာပဲ။ စီးပြားေရးလည္းေအး...။ ႏိုင္ငံေရးလည္းေအး...။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကလည္းေအး...။ အကုန္လံုးေအးေနမွေတာ့ အခုဆို ေဆာင္းတြင္းလည္း ေအးၿပီေပါ့ေလ။

“ရွင္ ေတာ္ေတာ္တံုးတာပဲ...ကိုေမာင္ၿဗိရယ္...ဆက္စပ္ေတြးစမ္းပါ...က်ဳပ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ တစ္ေသာင္းတန္က အတုေတြမ်ားလို႔... ဗဟိုဘဏ္က ေဒၚလာေျပာင္း ေပးသံုးခိုင္းမလို႔...ဒီေလာက္ေဒၚလာေတြ ေဈးေကာင္း ေပးဝယ္ေနတာျဖစ္မွာေပါ့” အိမ္း...စီးပြားေရးပညာရွင္ ေျဗာ္ကတိ...ေျပာသလို ေဒၚလာမေျပာင္းခင္ေတာ့...လက္ထဲရွိတဲ့ တစ္ေသာင္းတန္ေလး ရေအာင္ထုတ္မွာပါပဲ။

အေမစုကေတာ့ ဒဲ့ပဲေျပာလိုက္ၿပီ။ ျမန္မာျပည္ဟာ ဘယ္လိုပဲဆင္းရဲဆင္းရဲ...။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ေနလို႔အေကာင္းဆံုးပဲတဲ့။ ဟုတ္တာေပါ့ အေမရယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ ေနလို႔အေကာင္းဆံုးပဲေပါ့။

ဘြဲ႔ဆို ဘာပဲရရဆိုၿပီး ဟိုနားတစ္စ၊ ဒီနားတစ္စ ေခ်းထား၊ ယူထားတာေတြကလည္း လက္လြန္ေနၿပီ။ ဆိုင္းကလည္း စရန္ခ်ၿပီးၿပီ။ ဘြဲ႔က မရ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရပ္ကြက္က ဒကာေတြက ဆရာေတာ္ကို ရပ္ကြက္တြင္း ဘြဲ႔တံဆိပ္ပဲ ဆက္ကပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ ဘြဲ႔နာမည္က “ဟိုနားတစ္စ ဒီနားတစ္စ ဘဒၵႏၲ ဘာရရ” တဲ့ဗ်ာ။

ဒါေတြကို ရန္ကုန္အစိုးရ သိလာပံုရသည္။ လူၿပိန္းႀကိဳက္တာေတြ သိပ္မလုပ္ေတာ့...။ လမ္းေတြလည္း မျပင္ေတာ့...။ လမ္းေဘးေဈးသည္ေတြလည္း အရင္လို ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္။ ကြမ္းယာဆိုင္ေတြ ေရာင္းေကာင္း၊ မာဆတ္ေကတီဗီအသစ္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုဖြင့္။ ေျမာင္းေရလွ်ံ႐ံုမလို႔ ေလွေတြပါေလွာ္ကုန္သည္။ ကားလမ္းကေတာ့ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ရွင္းႏိုင္မည္မထင္။