ကိုယ္ရေနသည့္ ေနရာတစ္ခု တည္ၿမဲေရးအတြက္ မလုပ္၊ မ႐ႈပ္၊ မျပဳတ္ ဟူေသာ “မ”သံုးလံုးကို စြဲကိုင္ထားၿပီး အမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္ေယာင္ကာ ေယာင္ေယာင္ဝါးဝါး ၿဖီးျဖန္းလုပ္တတ္သူ၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္သည္မ်ားကို ေထာက္ျပေဝဖန္ျပႏိုင္သည့္ ပညာဉာဏ္မရွိ၊ လက္ညႇိဳးေထာင္၊ ေခါင္းညိတ္အဆင့္ေလာက္သာရွိၿပီး စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္မႈ ပညာေရခ်ိန္ နိမ့္ပါးသူမ်ားကို “လူေရွာ္”ဟု သတ္မွတ္ရမည္သာျဖစ္သည္။

လူသားတိုင္း ျမတ္ႏိုးေသာ လြတ္လပ္ျခင္းအား လူသားတိုင္းက မွန္ကန္စြာ သံုးစြဲၾကမည္ဆိုလွ်င္ ၿငိမ္းေအးခ်မ္းျမေသာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔ အစည္းတစ္ခုအျဖစ္ ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္ေပမည္။ သို႔မဟုတ္ပါဘဲ လူ႐ိုင္း ဆန္ဆန္ အသားစိမ္း၊ ငါးစိမ္း စားသကဲ့သို႔ လြတ္လပ္ျခင္းကို စားေသာက္မည္ဆိုလွ်င္ ၿငိမ္းေအးခ်မ္းျမမႈအစား ပူပန္ေသာကမ်ားသာ ပင္လယ္ေဝေနေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားအခ်င္းခ်င္း တန္ဖိုးထားေသာစိတ္၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားေသာစိတ္၊ စာနာတတ္ေသာစိတ္မ်ားျဖင့္ လြတ္လပ္ျခင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၾကပါဟူ၍သာ။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အစိုးရကို ေဝဖန္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တပ္မေတာ္ကိုေဝဖန္၍ေသာ္လည္းေကာင္း တရားစြဲဆိုခံထားရသူ၊ အမႈရင္ဆိုင္ေနရသူ စုစုေပါင္း ၁၆၁ ဦးရွိသည္ဟု ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔၏ စာရင္းအရ သိရသည္။ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးက အစိုးရကို ေဝဖန္လွ်င္ အျပစ္ရွိသေလာ။ တပ္မေတာ္ကိုေဝဖန္လွ်င္ အျပစ္ရွိသေလာ... ဆိုသည့္ ေမးခြန္းက ထိုႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီေရခ်ိန္ကို တိုင္းတာသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ အရပ္သားတစ္ပိုင္းအစိုးရမွသည္ ယခု ေ႐ြးေကာက္ခံအစိုးရအထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္ကိုေဝဖန္၍ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း တရားစြဲ ဆိုခံရသူေတြ မနည္းေတာ့ပါ။ အျခားေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ ယခုလို ထစ္ခနဲရွိ ဖမ္းဆီးတရားစြဲဆိုတာမ်ိဳး သိပ္မေတြ႔ရပါ။

လက္ရွိ အရပ္သားမ်ား ေသဆံုးမႈ၊ အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ား ဖ်က္ဆီးခံရမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ၎တို႔ လက္ခ်က္မဟုတ္ေၾကာင္း အလြယ္တကူ ျငင္းခ်က္ထုတ္၍ရေနေပရာ ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ကို အလူးအလဲခံေနရသည့္ ျပည္သူလူထုမွာ ေျဗာင္လိမ္ေျဗာင္စား လုပ္တာကို သိလ်က္ႏွင့္ ၿငိမ္ခံေနရသည့္ အေျခအေနသို႔ သူ႔အလိုလို ေရာက္ရွိသြားေပသည္။

လူဆိုတဲ့ သေဘာသဘာဝကိုယ္တိုင္က တစ္စံုတစ္ခုကို အၿမဲေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တလွ်င္ေတာင့္တ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဖက္တြယ္ထားတတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားရွိတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈဆိုတဲ့ ဗ်ာပါရတရားရဲ႕ သားေကာင္ဘဝကို အလိုလိုေရာက္သြားတတ္စၿမဲပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ အသိဉာဏ္အားႀကီးတဲ့သူေတြက ၿပီးခဲ့တာေတြအတြက္လည္း ပူေဆြးမေနဖို႔၊ မျဖစ္ေသးတာေတြအတြက္လည္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမေနၾကဖို႔၊ လက္ရွိပစၥဳပၸန္ကိုပဲ အေကာင္းဆံုး တည္ေဆာက္ထားဖို႔ ထပ္တလဲလဲသတိေပးခဲ့ၾကတာပါ။

ယေန႔လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ပစၥကၡအေျခအေနကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံတစ္ခုလံုးကိုပဲၾကည့္ၾကည့္၊ အစိုးရဌာနတစ္ခုခ်င္းစီကိုပဲ ေလ့လာေလ့လာ ကိုယ္က်ိဳးအတၱကို ေဘးဖယ္ၿပီး အဂတိကင္းကင္းနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္တတ္ၾကတဲ့ဓေလ့ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာေၾကာင့္ တိုးတက္ျခင္းနဲ ့ေဝးကြာေနတာကိုလည္း အမွန္အတိုင္းပဲ ျမင္ေတြ႔ရႏိုင္ပါတယ္။ ဌာနတစ္ခုကို တာဝန္ယူရတဲ့ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးအတၱကိုေဘးဖယ္ၿပီး အဖြဲ႔အစည္းအက်ိဳးဆိုတဲ့အတၱဘက္ကို ခ်ဥ္းကပ္ေဆာင္႐ြက္တတ္ၾကဖို႔၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုနဲ႔တစ္ခု၊ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔၊ ဌာနတစ္ခုတိုင္းမွာ ရွိၾကတဲ့ ကိုယ္က်ိဳးအတၱေတြကို စြန္႔ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕အက်ိဳးဆိုတဲ့ ေကာင္းတဲ့အတၱဘက္ကို သြားတတ္ၾကဖို႔ လိုလာေနပါတယ္။

မီဒီယာပီသစြာ ရပ္တည္ဖို႔ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိၾကသည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။ အဓိက ဘတ္ဂ်က္ကိစၥ။ ပံုႏွိပ္မီဒီယာဘက္ ၾကည့္ျပန္လွ်င္လည္း စိန္ေခၚမႈက အလံုးအရင္းႏွင့္ ရွိေနသည္။ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေခတ္သို႔ ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ပံုႏွိပ္မီဒီယာမ်ားမွာ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ လံုးပန္းေနရပံုေပါက္သည္။ အဆိုးဆံုးမွာ လူမႈကြန္ရက္ က်ယ္ျပန္႔လာသည့္ ယေန႔ေခတ္တြင္ သတင္းဖတ္ျပည္သူမ်ား ယခင္ကလို စာေစာင္ေတြကို တခုတ္တရ ဝယ္မဖတ္ၾကေတာ့ဘဲ စမတ္ဖုန္းေပၚက လူမႈကြန္ရက္မ်က္ႏွာစာမွာ သတင္းေတြဖတ္၍ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ကို ပိုအားကိုးလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စီးပြားေရးအရ အက်ိဳးအျမတ္မရေသာ အ႐ံႈးေပၚသည့္ စာေစာင္အခ်ိဳ႕မွာ တိုက္ပိတ္ၿပီး ေျခလွမ္း ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၾကရသည္။ ၂၀၁၁ ၏ မေရွးမေႏွာင္း ကာလမ်ားတြင္ မီဒီယာမ်ား အစီအရီ မိႈလိုေပါက္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ အလွ်ိဳလွ်ိဳ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သတင္းမီဒီယာအခ်ိဳ႕သာ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရး ေလာကသားအားလံုး စိတ္ဝင္စားေနသည့္ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိစၥမွာ ယခုအခါ အေခၚအေဝၚ အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ စကားႏိုင္လုၾက၊ အမနာပေျပာဆိုၾကရင္း ေရွ႕မဆက္ႏိုင္ဘဲ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ျဖစ္ေနသည္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပင္ျဖစ္သည္။

၂၀၂၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုသည္မွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အသြင္ကူးေျပာင္း လမ္းေၾကာင္းတြင္ မွတ္တိုင္တစ္ခု ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ဒီမိုကေရစီေျပာင္းလဲေရး အစဥ္တစိုက္ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ အရပ္သားအစိုးရတစ္ရပ္က က်င္းပသည့္ အေထြေထြေ႐ြးေကာက္ပြဲျဖစ္၍လည္း ဒီမိုကေရစီမွတ္ေက်ာက္ တင္ၾကရပါမည္။

စိတ္ထားေကာင္းရင္ ကံေကာင္းမယ္ဆိုသူေတြကတစ္ဖက္၊ အလုပ္ေကာင္းမွ ကံေကာင္းမယ္ဆိုသူေတြကတစ္ဖက္ ေတြ႔ရတတ္တဲ့ ေလာကႀကီးပဲေလ။ ႐ုန္းကန္ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အခက္အခဲေတြကို ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားဖို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေနသူေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္မေနဘဲ ဒီေနရာမွာ ဒီအတိုင္းေနမယ္။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းေပါ့လို႔ ထင္သူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု။ ဟင့္အင္း၊ က်ဳပ္တို႔က အရာရာကို အေကာင္းျမင္တဲ့စိတ္နဲ႔ၾကည့္ေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ အခက္အခဲဆိုတာ သူ႔ဟာသူအဆင္ေျပသြားတာေပါ့ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းနဲ႔ ကိုယ့္အထင္ကိုယ္ မေရာက္အေရာက္ဆြဲတတ္ၾကသူေတြလည္း ပါတာေပါ့ေလ။

အာဏာရွင္စနစ္တြင္ ပါဝါအမာသည္ အဓိကလက္နက္ျဖစ္ၿပီး ယင္းပါဝါျဖင့္သာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုး တစ္တိုင္းျပည္လံုးကို ေမာင္းႏွင္ခဲ့ၾကရသည္က မ်ားေပသည္။ ျပည္သူ႔ဆႏၵျဖင့္ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံရသည့္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရေခတ္ဟူသည္ ပါဝါအေပ်ာ့ (Soft Power) ျဖင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ေမာင္းႏွင္ျခင္းကို ဆိုလိုေပသည္။

လူသားတိုင္းတြင္ ကိုယ္စီတာဝန္မ်ားရွိေနတတ္ၾကသလို၊ လူသားတိုင္းအေနႏွင့္ မိမိတို႔၏ကိုယ္စီတာဝန္မ်ားအား ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ပါမွ ၎လူသားမ်ား၏ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားသည္လည္း တိုးတက္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ားအား အမွန္တကယ္ ရရွိခံစားႏိုင္လိမ့္မည္သာျဖစ္ပါ၏။ မိသားစုတစ္စုတြင္ မိသားစုဝင္တိုင္း၌ အသက္အ႐ြယ္အပိုင္းအျခားအရ ကိုယ္စီတာဝန္ မ်ားရွိေနတတ္ၾကၿပီး၊ ၎ကိုယ္စီတာဝန္မ်ားအား မိသားစုဝင္တိုင္းအေနႏွင့္ ကိုယ္စီထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါမွ ထိုမိသားစု အစုအဖြဲ႔ေလးအေနႏွင့္ တိုးတက္ျငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ားျဖင့္ သာယာလွပေနႏိုင္လိမ့္မည္သာျဖစ္ပါ၏။

သေဘာတရားတစ္ခုအရဆိုရလွ်င္ ျပည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္း ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ရွိသင့္ရွိအပ္သည္ ဗဟုသုတမ်ား ျပည့္စံုထားရန္မလိုအပ္ေသာ္လည္း ယင္းတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို ဦးေဆာင္မည့္ လူနည္းစု (လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသူ)တို႔တြင္ အဆိုပါအရည္အခ်င္းမ်ား မျဖစ္မေနရွိထားရမည္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းအရာရွိငယ္တစ္ေယာက္အား ေဒသတစ္ခုမွ ေဒသတစ္ခုသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစရာတြင္ တိုင္းေဒသႀကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္႐ံုးသို႔ သတင္းေပးပို႔ေစျခင္းသည္ ခရီးလမ္းသင့္ပါက အေၾကာင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ခရီးလမ္းမသင့္ဘဲ တမင္သက္သက္ ဝင္ေရာက္သတင္းပို႔ေစပါက ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ဝန္ထမ္းႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားမည္ျဖစ္သလို ႏွစ္ဖက္စလံုးအတြက္အက်ိဳးမရွိႏိုင္ပါ။

ညမဟုတ္ေသာ္လည္း အေမွာင္က်ေနသည့္ဘဝမ်ားစြာကို ေတြ႔ဆံုဖူးၾကေပမည္။ အေကာင္းႏွင့္အဆိုးအၾကား ေျပးလႊားလႈပ္ရွားေနၾကေသာ အဆိပ္သင့္ဘဝမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဆိုၾကေပသည္။ ယခုဘဝ အဆိပ္သင့္မႈမ်ားသည္ ယခင္ဘဝေဟာင္း၏ အေငြ႔အသက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ဟူ၏။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္အေနႏွင့္ အကုန္လံုး လက္မခံႏိုင္ပါေပ။