ႏိုင္ငံသို႔ေရာက္လာသည့္ ႏိုင္ငံျခားသား မ်ားအတြက္ ဂ်ပန္ဘာစကား တတ္ေျမာက္မႈသည္ အလြန္အေရးပါသည့္ အေနအထားကို ေရာက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ျပည္ဝင္ခြင့္ဗီဇာအတြက္လည္း အစိုးရအေနႏွင့္ ေနာက္ထုတ္မည့္ စည္းမ်ဥ္းသစ္မ်ားတြင္ ထိုသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ပါလာေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္လာလုပ္မည့္သူမ်ား သတိထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။

“ဒီဘာသာရပ္ေတြသင္ဖို႔ ကၽြမ္းက်င္မႈလိုအပ္တယ္”

“ျပည္သူေတြကို သတ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ေလ၊ ကေလးေတြေတာင္ မေရွာင္ဘူးေဟ” ဆိုသည့္ ရပ္သီခ်င္းသံက လြင့္ပ်ံလာသည္။ ထိုသီခ်င္းကို အသက္ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ရပ္ပါတစ္ဦးျဖစ္သူ အလဲဗင္းဖင္းဂါး (Elevenfinger) က သီဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ ပညာေရး ကေမာက္ကမျဖစ္မႈမ်ားကို သူက ရပ္သီခ်င္းျဖင့္ သေရာ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။

တရုတ္ႏိုင္ငံ ေဘဂ်င္းတြင္ ေနထိုင္သည့္ ယန္မင္းဝမ္ သည္ အသက္ ၇၆ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။ အဘြားဝမ္သည္ ဟာေဘးနယ္႐ြာ တစ္႐ြာကိုသြားၿပီး ကေလးေတြကို ယေန႔တိုင္းစာသြားသင္ေနသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ထားသည့္ စေန၊ တနဂၤေႏြ ေန႔မ်ားတြင္ သူသည္ ၁၂ နာရီအထိ ကေလးေတြကို စာသြားသင္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုစခန္းတြင္ ကေလးေတြဝတ္ဆင္ထားသည္က တိုက္ပြဲဝင္ စစ္ဝတ္စံုေတြႏွင့္ျဖစ္သည္။ သူတို႔အားလံုး လက္ထဲတြင္ ႐ိုင္ဖယ္ေသနတ္ေတြကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ကိုင္ထားၾကသည္။ သူတို႔က သင္တန္းဆရာက ၫႊန္ၾကားေနသည္။ သူတို႔ပစ္မွတ္ကို လူသားဟု သေဘာမထားရန္ ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။

“ဘြဲ႔ရဖို႔သတ္သတ္လုပ္တဲ့ အျဖစ္စာတမ္းေတြပဲ ထြက္ေနဦးမွာပဲ”

ယေန႔ေခတ္သည္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ စိန္ေခၚျခင္းခံေနရသည့္ အခ်ိန္မ်ားျဖစ္သည္။ သမိုင္းေၾကာင္းကို နားလည္ေအာင္လုပ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေစာင့္ထိန္းထားသင့္ေၾကာင္း အသိတရားမ်ားလည္း နည္းပါးလာၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးစရာမဟုတ္ဟူ၍ ထင္ျမင္ယူဆေနၾကသည့္ေခတ္တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားကစတင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ားကို ထည့္သြင္းျပင္ဆင္ေပးလိုက္ရန္မွတစ္ပါး အျခားနည္းမရွိၿပီ။

ပညာေရးသည္ လက္ေတြ႔ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ႏိုင္ရမည္ဆိုျခင္းမွာ အေနအထားကြာသည္။ ထူးခၽြန္သည့္ကေလးမ်ားႏွင့္ မထူးခၽြန္ေသာကေလးမ်ားကို တစ္တန္းတည္းထားကာသင္လွ်င္ မျဖစ္ႏိုင္ဆိုသည့္ သေဘာတရားမ်ားကို ေခတ္သစ္ပညာသင္ၾကားေနသူမ်ားက ေလ့လာသံုးသပ္လာၾကသျဖင့္ စာမလိုက္ႏိုင္လွ်င္ လက္ေတြ႔အသံုးခ်ပညာရပ္မ်ားေနာက္လိုက္ရန္ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းခ်မွတ္ေပးလာျခင္းျဖစ္သည္။ ကေလးတိုင္း အေျခအေနမတူေပ။ သူတို႔ပတ္ဝန္းက်င္၊ အိမ္တြင္းေရး လႊမ္းမိုးေနမႈမ်ားကလည္း ပညာေရးကို သက္ေရာက္ေစႏိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။

မိဘဆရာပူးေပါင္းၿပီး ကေလးပညာေကာင္းေအာင္ သက္သက္လုပ္ရမည့္ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဘက္စံုေကာင္းေစရန္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ရမည့္ ေခတ္ျဖစ္လာသည္။ ဆရာမ်ား မလုပ္ႏိုင္သည္ကို မိဘမ်ားကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေစခ်င္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ မိဘမ်ား မလုပ္ေပးႏိုင္သည္တို႔ကိုလည္း ဆရာမ်ားက တာဝန္ေက်ပြန္စြာ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းပါသည္

ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကိုယ္တိုင္ေလ့လာပညာရွာဆိုသည့္ သေဘာတရားေတြကို မ်ားမ်ားထည့္ေပးႏိုင္ရန္ လိုအပ္လာသည္။ ဆရာေျပာတာနားေထာင္ဆိုသည့္ သင္ၾကားမႈက အကန္႔အသတ္ရွိသည္။ ေက်ာင္းသားတိုင္း နားလည္ခ်င္မွနားလည္ႏိုင္သည္။ သိခ်င္လွ်င္ ဘယ္မွာ၊ ဘယ္လိုရွာၿပီး၊ သိေအာင္လုပ္ႏိုင္သည္ဟု လမ္းျပလိုက္ျခင္းက သူတို႔အတြက္ ပိုၿပီး သေဘာပါက္နားလည္လာသည္ဆိုလွ်င္ ပညာေရး၏ လမ္းေၾကာင္းပံုစံကိုလည္း ေျပာင္းလဲရန္ လိုအပ္လာၿပီဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

“လူမႈေရး တရားမွ်တမႈ ဆိုတာကိုလည္း ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္တယ္လို႔ ျမင္တယ္”

အဆင့္ျမင့္ပညာဦးစီးဌာနေအာက္ရွိ ေရနံေခ်ာင္းဒီဂရီေကာလိပ္၊ ျမင္းၿခံဒီဂရီေကာလိပ္၊ မိုးညႇင္းဒီဂရီေကာလိပ္၊ မႏၲလာဒီဂရီေကာလိပ္ႏွင့္ ေတာင္ကုတ္ ဒီဂရီေကာလိပ္တို႔ကို တကၠသိုလ္အဆင့္ျမႇင့္ရန္စီစဥ္ေနေၾကာင္း အဆင့္ျမင့္ပညာဦးစီးဌာနထံမွ သိရသည္။

“သုေတသနဌာနနဲ႔ သင္ၾကားေရးဌာနကို သီးျခားဖြဲ႔စည္းထားျခင္းမရွိတာကလည္း ျပႆနာတစ္ခုေပါ့”

ျမန္မာတစ္နိုင္ငံလုံးရွိ ေဆးေက်ာင္း ၅ ေက်ာင္းဝင္ခြင့္ရစာရင္းကို ေအာက္တိုဘာ ၂၉ ရက္က ထုတ္ျပန္ခဲ့ရာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲရမွတ္ အနိမ့္ဆုံး ၅၀၅ မွတ္ႏွင့္အထက္ရ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အနိမ့္ဆုံး ၅၁၅ မွတ္ႏွင့္အထက္ရ ေက်ာင္းသူမ်ားဝင္ခြင့္ရေၾကာင္း က်န္းမာေရးႏွင့္ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဦးစီးဌာနထံမွ သိရသည္။

“လိုအပ္တာေတြကို မိဘေတြဆီက အလွဴမခံခ်င္ဘူး”