စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းလာျခင္း၊ စီးပြားရွာရ ခက္ခဲလာျခင္းမ်ားအျပင္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အသိပညာမ်ား တိုးပြားလာျခင္း၊ မ်ဳိးဆက္ပြား က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အေထာက္အကူျပဳ နည္းပညာႏွင့္ ေဆးဝါးပစၥည္းမ်ား ေခတ္မီတိုးတက္လာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မိဘတိုင္း သားသမီး ရယူသည့္အေရအတြက္ ေလ်ာ့က်လ်က္ရွိသည္။

စံပယ္၊ ပိေတာက္၊ ယမင္းႏွင့္ ဇီယာတို႔သည္ အႀကိဳအၾကားႏွင့္ ေနာက္ေဖး လမ္းၾကားမခ်န္ သြားလာတတ္ၾကသူမ်ားပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ မ်က္ႏွာစာႏွင့္ ဆင္ေျခဖုံး ျမင္ကြင္းမ်ားအေၾကာင္း သိလိုလွ်င္ သူတို႔ႏွင့္လိုက္သြားႏိုင္သည္။

မူဆိုလိုနီသည္ သမီးေလး အက္ဒါကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့သည္။ သမီးေလးေၾကာင့္ သူ၏ အ႐ိုင္းစိတ္မ်ားလည္း ေပ်ာ့ေပ်ာင္းႏူးညံ့လာခဲ့ရသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ထို႔ျပင္ သမီးအနာဂတ္ အတြက္လည္း စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ေမြးကင္းစ ရက္ပိုင္းအ႐ြယ္ သမီးေလးကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ညအိပ္လွ်င္ပင္ အနားတြင္ ထားအိပ္သည္ ဟုဆိုၾကသည္။ သမီးေလးက ညမအိပ္လွ်င္ သူက ထၿပီး တေယာထိုးျပသည္။ ဂီတက သမီးျဖစ္သူကို အိပ္ေပ်ာ္ေစမည္ဟု သူကထင္ၿပီး တေယာထိုးေသာ္လည္း အက္ဒါက သူငိုခ်င္သလို ငိုသည္။ အိပ္ခ်င္မွ အိပ္သည္။ သမီးက မီးလင္းလွ်င္ မအိပ္ဟုထင္ၿပီး ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကို ၿငႇိမ္းပစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သမီးျဖစ္သူက မအိပ္ဘဲ ေအာ္ငိုသည့္အခါတြင္ သူ႔ဇာတိစိတ္မ်ား ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ အုံႂကြလာၿပီး စာအုပ္မ်ား၊ နာရီမ်ား၊ ဖိနပ္မ်ားကို ပစ္ေပါက္ေသာင္းက်န္းခဲ့မႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

မီဒီ၏ ရည္မွန္းခ်က္က ေအာ္စကာဆု မဟုတ္။ ေငြေၾကးမဟုတ္။ ဇာတိေျမက လူမ်ားအေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႐ိုးရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအေၾကာင္း၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမ်ား ေၾကာင္းကို ႐ိုက္ကူးကာ ကမာၻသို႔ တင္ျပရန္ ျဖစ္သည္။

အီဒီအာမင္၏သား ဖိုင္ဆယ္ ဝမ္ဂီတာ တစ္ေယာက္ လူမိုက္လမ္းသရဲ ဂိုဏ္းအုပ္စုအတြင္း ၾကမ္းခ်င္တိုင္းၾကမ္း၊ ရမ္းခ်င္တိုင္း ရမ္းေနသည္။ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ကို ဓားႏွင့္ထိုး၊ တုတ္ေတြႏွင့္ ႐ိုက္ေနသည့္ အၾကမ္းဖက္ ေသြးပ်က္စရာ ျမင္ကြင္းကို ေစ်းဝယ္ထြက္လာသူမ်ား၊ ကမာၻလွည့္ ခရီးသည္မ်ား မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္တြင္ပင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လုပ္ကိုင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

မာကို မီလိုဆာဗစ္ (Marko Milosevic) တစ္ေယာက္ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ၿပီ။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြားသျဖင့္ အတိအက် ဆိုရလွ်င္ ၄၂ ႏွစ္ ရွိၿပီဟု ဆိုရမည္။ သူ႔ဖခင္မွာ ယခင္ဆားဘီးယန္း သမၼတေဟာင္း ဆလိုဘိုဒန္ မီလိုဆာဗစ္ ျဖစ္သည္။ ဖခင္ေခတ္ေကာင္းစဥ္က ဆိုးသြမ္းရမ္းကားခဲ့သမွ် သူ႔ဖခင္ အရာက်သည့္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၅ ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းျပည္က ထြက္ေျပးသြားခဲ့ရသည္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံတြင္ ဒုကၡသည္တစ္ဦး အေနႏွင့္ ခိုလႈံၿပီး ဇနီးျဖစ္သူ မီလီကာ ဂါဂ်စ္၊ သားမာကိုတို႔ႏွင့္အတူ ေနထိုင္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

သမိုင္းတြင္ ဘုရင္စနစ္ကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ လက္ခံေသာ ျပည္သူမ်ား နည္းပါသည္။ သက္တမ္းရွည္ လက္ခံၿပီး ခ်စ္ခင္ရန္ ဆိုသည္မွာလည္း အလြန္မလြယ္သည့္ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ေတာ့ ဘူမိေဘာ၏ ႐ုပ္ပုံကို အိမ္တိုင္း၊ ဆိုင္တိုင္း၊ တစ္ႏိုင္ငံလုံး ေနရာအႏွံ႔ အေလးအျမတ္ထားၿပီး ခ်ိတ္ဆြဲထားေလ့ ရွိၾကသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပည္သူခ်စ္ေသာ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္ရန္ မလြယ္သည့္ဂုဏ္ကို ဘူမိေဘာသည္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့သည္။

သူသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေဘာလုံး႐ူးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သားျဖစ္သူ၏ ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ ဖခင္အာဏာရွင္ ကဒါဖီသည္ ေဘာလုံးကလပ္အသင္း တစ္သင္းကို ဝယ္ေပးခဲ့သည္။ ထရီပိုလီ Al Ahli အသင္းတြင္ ဆာဒီးသည္ တိုက္စစ္မွဴး ျဖစ္လာသည္။ သူသည္ ေဘာလုံးအသင္းတြင္ နံပါတ္မပါ ကိုယ့္အမည္ကို တပ္ခြင့္ရသည့္ အခြင့္ထူးခံ ကစားသမားတစ္ဦး ျဖစ္လာသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ လုံၿခံဳေရးတပ္သည္ ဘုရင့္တပ္ႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး ဆႏၵျပ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဝင္ေရာက္ႏွိမ္နင္းခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔က ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေသနတ္ႏွင့္ပစ္ျခင္း၊ ဓားျဖင့္ထိုးျခင္းမ်ားအျပင္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို သစ္ပင္မ်ားတြင္ ႀကဳိးဆြဲခ်ကာ သတ္သည္အထိ ရက္စက္စြာ ျပဳမူၿပီး တုံ႔ျပန္ခဲ့ၾကသည္။

သူ႔အေၾကာင္း အေနာက္ႏိုင္ငံ သတင္းေပါင္းစုံတြင္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ အေကာင္းႀကဳိက္၊ အေျမႇာက္ႀကဳိက္၊ ဇိမ္အလြန္ခံတတ္ၿပီး ကမာၻ႔အသုံးအျဖဳန္း အႀကီးဆုံး အာဏာရွင္ တစ္ေယာက္ဟူ၍ပင္ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့သည္။ သူ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား၊ စီရင္ခ်က္မ်ား၊ ႏႈတ္ထြက္စကားမ်ားသည္ ဥပေဒ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္က်င့္တရား၊ သိကၡာ သူဂ႐ုစိုက္ခ်င္မွ စိုက္တတ္သည္။ ကုလသမဂၢ ကိုယ္တိုင္ကပင္ ကင္ဂ်ဳံအန္း တစ္ေယာက္၏ သုံးျဖဳန္းေနထိုင္မႈမ်ားကို စုံစမ္းစစ္ေဆးေနရသည္။ တစ္တိုင္းျပည္လုံး၏ GDP က အနိမ့္ဆုံး အေနအထားတြင္ သူအဘယ္ေၾကာင့္ သုံးျဖဳန္းကာ ေနႏိုင္သနည္း။

သူ႔အမည္က သိုအိုဒိုငုမာအိုဘီယန္ မြန္ဂဲ (Teodoro Nguema Obiang Mangue) ျဖစ္သည္။ အီေကြတိုးရီးယား ဂီနီႏိုင္ငံမွ အာဏာရွင္ႀကီး သီအိုဒို အိုဘင္းငုမာအမ္ဘာဆိုဂို (Teodoro Obiang Nguema Mbasogo) ၏ သားျဖစ္သည္။ ရပ္ပါအဆိုေတာ္မေလး အိဗ္ကို ခ်ိန္းေတြ႔ရန္အတြက္ မာလီဘူးမွ အိမ္တစ္လုံးကို ေဒၚလာ ၃၅ သန္း လက္ငင္းေငြေခ်ၿပီး ဝယ္ပစ္လိုက္သည့္ အာဏာရွင္သားဆိုလွ်င္ လူတိုင္းသိထားၾကပါသည္။

ကမာၻ႔စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖဳိးလားေသာ ႏိုင္ငံအမ်ားစုတြင္ အိမ္ေဖာ္မ်ား လိုအပ္ခ်က္က ပိုၿပီး ႀကီးမားေနသည္။ ဖြံ႔ၿဖဳိးဆဲ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖဳိးမႈနည္းေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစုသည္ တရားဝင္လမ္းေၾကာင္းမ်ားထက္၊ တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားက ထြက္ၿပီး ထိုႏိုင္ငံမ်ားတြင္ မိမိတို႔ဘဝကို ေပးဆက္ေနၾကရမႈမ်ား ရွိေနသည္။ အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ ခ်မ္းသာသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဒုကၡဆင္းရဲမႈေပါင္း မ်ားစြာ ခံစားကာ မိသားစုမ်ားအတြက္ ေငြရွာေပးေနရမႈမ်ား ရွိေနသည္။

နံနက္ေစာေစာဆိုလွ်င္ပင္ လွည္းတန္းခုံးေက်ာ္တံတားေအာက္တြင္ ႀကီးေတာ္အလုပ္႐ႈပ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ႀကီးေတာ္ေဘးတြင္ ဆယ္ႏွစ္သား၀န္းက်င္အရြယ္ ေကာင္ေလး သုံးဦးလည္းပါသည္။ ေကာင္ေလးသုံးဦးတြင္ အႏွီးပတ္ထားေသာ လသားကေလးတစ္ဦးလည္း ပါလာသည္။

အိမ္ဟုဆိုလိုက္လ်င္ လုံၿခံဳေႏြးေထြးရာ နားခိုစရာဟု မွတ္ယူၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မေမသူဟန္အပါအ၀င္ မိန္းကေလးအခ်ဳိ႕အတြက္ေတာ့ ရာႏႈန္းျပည့္မမွန္

အိႏၵိယႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း ကမ္ပါၿမဳိ႕မွ ဗီကာသည္ လြန္ခဲ့သည့္ သုံးႏွစ္ခန္႔က ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရသည္။ ဖခင္၏ လယ္လုပ္ငန္းကို ကူမည့္သူမရွိ မိသားစုကလည္း ဆင္းရဲသျဖင့္ ထုံးစံအတိုင္း ေက်ာင္းေစာေစာထြက္ကာ ပိုက္ဆံရွာေပးရေတာ့သည္။