လက္ရွိသမၼတသစ္ကလည္း မိမိတို႔ႏိုင္ငံအေနႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ားကို ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ား လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးဦးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ထားသည္။ ႏိုင္ငံျခားကိုဖြင့္မေပးဘဲ ျပည္သူပိုင္အျဖစ္ ကိုင္တြယ္ကာ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အေနအထား သိပ္မေကာင္းေသာ္လည္း မၾကာမီ လမ္းဖြင့္ေပးလာလိမ့္မည္ဟု ယူဆေနၾကသည္။ ထိုလမ္းဖြင့္ေပးမည့္ လုပ္ငန္းႀကီးႏွစ္ခုသည္ အလြန္အက်ိဳးအျမတ္မ်ားႏိုင္သည့္ ကိစၥျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားကလည္း မ်က္စိက်ကာ အၿပိဳင္အဆိုင္ ပံ့ပိုးေနၾကသည္။

လူၿပိန္းႀကိဳက္ အေပါစား စကားလံုးမ်ားကိုသံုးကာ စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ လမ္းေဘးစကားမ်ားကို ေျပာဆိုၿပီး ၾကမ္းရမ္းျပေသာ္လည္း သူ႔ကိုမီဒီယာေတြက ႀကိဳက္ၾက၊ ေထာက္ခံေရးၾကေသာေၾကာင့္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည့္ သမၼတတစ္ေယာက္ျဖစ္လာရသည္။ သူ႔ယခင္ သမၼတေဟာင္း အကြီႏိုအား စီးပြားေရးတြင္ ပိုၿပီးစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သူဟုဆိုေစ ဒူတာေတးသည္ သူ႔နည္း သူ႔ဟန္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သူျဖစ္သည္။ သူ႔လက္ထက္တြင္ အဓိက အေရးယူေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့ေသာ သံုးခုကပင္ သူ႔အေပၚ ျပည္သူေတြက ယံုေလာက္ေအာင္ ၿဖံဳေၾကာက္ေတြ ျဖစ္ကုန္သည္။ သူက ကတိေပးထားသည့္အတိုင္း မူးယစ္ေဆး၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈႏွင့္ ရာဇဝတ္မႈတို႔ကို အျပတ္သုတ္သင္ခဲ့ျခင္းကလည္း ေထာက္ခံစရာမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

သူ႔အမည္က ရာဟပ္ မိုဟာမက္ အယ္လ္ ကူနန္ (Rahaf Mohammed al-Qunun) ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ မတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြားသည္ဆိုသျဖင့္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ ေဆာ္ဒီ ႏိုင္ငံသူေလးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔က ထိုင္းႏိုင္ငံကို ေရာက္လာၿပီး၊ ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္တြင္ အထိန္းသိမ္းခံလိုက္ရသည္။ သူသည္ ကူဝိတ္မွ ဩစေၾတးလ်ႏိုင္ငံကိုသြားရန္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တစ္ဆင့္နားစဥ္ ထိန္းသိမ္းခံလိုက္ရသည္။

တိုင္းျပည္ကေရနံေတြ အလွ်ံပယ္ထြက္ၿပီး ဆင္းရဲေနသည္။ ဘြန္ဂိုကေတာ့ လက္ဖ်ားေငြသီးေနသည္။ ဖခင္ကြယ္လြန္ခ်ိန္၌ သူ႔လက္ထဲ အာဏာေရာက္လာၿပီး သမၼတျဖစ္လာသည္ကလည္း မထူးဆန္းဟုဆိုရမည္။ သူက ကာကြယ္ေရးဌာနတစ္ခုလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူမဟုတ္ပါလား။

“သံုးလကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ၁၀ သိန္းေပးတယ္၊ ၁၅ သိန္းေပးတယ္၊ သေႏၶသားရရင္ ေငြပိုေပးတယ္။ ေမြးၿပီး ကေလးမ်က္ႏွာမျမင္ရဘူး ျပန္လႊတ္တယ္”

အသက္ ၃၆ ႏွစ္အ႐ြယ္ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦး ျဖစ္သူ ယုသည္လည္း မိဘမ်ားက ယခုႏွစ္ကူးတြင္ မိန္းမ မပါလွ်င္ အိမ္ျပန္မလာႏွင့္ဟု ရာဇသံေပးျခင္း ခံေနရသည္။ သူ႔ဝမ္းနာ သူသာသိသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို မည္သို႔ ရွာရမည္မွန္း ယေန႔အထိ သူမသိ။

အရည္အခ်င္းျပည့္မီေသာ ဆရာဆိုသည္မွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား စီမံခ်က္ျဖင့္ ေမြးထုတ္မွသာ ရႏိုင္ေပသည္။ အရည္အခ်င္းရွိေသာ ပညာေရး၊ အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝေသာ ဆရာမ်ားႏွင့္သာ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝေသာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားကို ေမြးထုတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဆရာေတြ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ထြက္သူထြက္၊ ပညာရွင္ေတြ ပင္စင္ယူ၊ ေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ သင္မည့္သူမရွိဘဲ တကၠသိုလ္ခြဲမ်ားကို အေရအတြက္အရ ထူေထာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မျပည့္စံုသည့္ဘဝမ်ားကို ပညာသင္ၾကားသူေရာ၊ သင္ယူသူတို႔ပါ စိတ္ပ်က္ သြားေစေအာင္ ျပဳလုပ္သလိုလည္းျဖစ္ခဲ့ရသည္

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဝက္ေမြးျမဴေရးၿခံ ၂၀ ခန္႔မွ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ မကာအိုသို႔ ဝက္သားတင္ပို႔မႈမ်ား ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာသတင္းမ်ားတြင္ ခရစၥမတ္ပြဲႏွင့္အမီေပၚထြက္ လာျခင္းမွာ သတိထားစရာျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ အာဖရိကဝက္တုပ္ေကြးက စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္သည္ စက္ဘီးေခတ္က စက္ဘီးေဈးကြက္ကိုပ်က္ေအာင္ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဖုန္းေတြကိုလည္း အကုန္ရေအာင္ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ခ်ိႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုအနာဂတ္ ပစ္မွတ္က ဆီလီကြန္အ႐ုပ္ေတြျဖစ္လာႏိုင္သည္။ တ႐ုတ္က ဘာထုတ္ထုတ္ ေဈးကို အေပါဆံုးထုတ္သည္။ တ႐ုတ္စက္သည္ တစ္ရက္ႏွင့္စုတ္ သြားေကာင္း စုတ္သြားႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ အျမင္ေကာင္းသည္။ အျပေကာင္းသည္။ စြဲမက္စရာေကာင္းသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ကမၻာကသူ႔ကို မယွဥ္ႏိုင္ေအာင္ ေဈးႏႈန္းၿပိဳင္ဆိုင္ထုတ္လုပ္ၿပီး Made in China လမ္းစဥ္အတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည္မွာ ကမၻာကို ၿခိမ္းေျခာက္စရာတစ္ခုျဖစ္လာသည္ကိုေတာ့ သတိထားၾကရေပလိမ့္မည္။

အြန္လိုင္းေပၚတက္ေနသည့္ သတင္းေတြက အခ်ိန္မလပ္ သတင္းေတြကိုမျပတ္ေအာင္ ဆက္တိုက္တင္ေပးႏိုင္သည္။ သူတို႔က သတင္း၏ရင္းျမစ္တစ္ခုမွာ ဘယ္ကလာသည္ဆိုျခင္းကို ေျခရာခံလိုက္သည္။ ခိုင္လံုၿပီဟု ယူဆရသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းေကာက္တင္လိုက္ၾကသည္။ သတင္းစာက ထိုသို႔ ျပည္သူကို ျပန္ၾကားေပးရန္ မလြယ္ေပ။

တ႐ုတ္ကိုေရာက္သြားသည့္ အာရွမွမိန္းမမ်ား ဘဝသည္ ကေလးထုတ္စက္႐ုပ္မ်ား ဘဝသာသာ အေနအထားကို ေရာက္ေနၾကရရွာသူမ်ားျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ နည္းပညာ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည့္ ဝွာေဝး (Huawei) ၏ ထိပ္တန္းအမ်ိဳးသမီး အုပ္ခ်ဳပ္မႈအႀကီးအကဲတစ္ဦးျဖစ္သူ မန္ဝမ္က်ိဳ (Meng Wanzhou) အား ကေနဒါ ႏိုင္ငံတရား႐ံုးက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ေတာင္းဆိုခ်က္အရဟုဆိုကာ ကေနဒါႏိုင္ငံတြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။

လစ္ဇီဆိုလွ်င္ အိမ္ေထာင္ဖက္ကို စိတ္ကူးႏွင့္႐ူးခဲ့သည္။ သူတို႔ဘဝေတြကို အျပန္အလွန္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ မွ်ေဝႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ထင္ခဲ့ၾကသည္။ အျပန္အလွန္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေလးစားစိတ္၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္၊ ညႇာတာ စိတ္မ်ားျဖင့္ နားလည္မႈရွိမည္ထင္ကာ ငါးႏွစ္တာမွ် ႀကိဳးစားၿပီး တည္ေဆာက္ၾကည့္ခဲ့သည္။ ထိုစမ္းသပ္သည့္ ကာလမ်ားတြင္ ေနာက္ဆံုးသိလိုက္ရသည္မွာ သူ႔ဘဝကို ပံုအပ္ရန္မသင့္ဆိုသည့္ အေျဖပင္ျဖစ္သည္။

“ကေလးဘဝဆိုတာ မိဘေတြရဲ႕ အထိန္းအခ်ဳပ္ေတြကို လံုးဝခံေနရရင္ မေကာင္းပါဘူး။ သူတို႔မွာ ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြရွိသင့္တယ္။ အျပင္ထြက္ ကစားတာ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူေနတာမ်ိဳးေတြေလာက္ေတာ့ ေပးသင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ ေနရာတကာ လိုက္ပိတ္ပင္ၿပီး လူႀကီးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းေနရမယ္ဆိုတာ ကေလးဘဝေပ်ာက္ဆံုးေစပါတယ္”