"ပွဲစားကလည်း ပြန်သွားပြီ။တရုတ်အမျိုးသား နဲ့လက်ထပ်ရမယ်ဆိုတာ သိလိုက်ချိန် ရောင်းစားခံရတာသိတယ်" ဟု မိထူးက ခံစားချက်မရှိသည့် လေသံဖြင့်ပြောဆိုသည်။

"သေနတ်သံတွေ ကြားတဲ့အချိန် လူလည်းဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။အင်္ကျီ ထုပ်ပဲ ဆွဲရမလား၊ ပစ္စည်းတွေဆွဲရမလား၊ ကြောက်ကလည်း ကြောက်၊ လူနဲ့စိတ်တောင် မကပ်တော့ဘူး"

ယခင်က နွေကျောင်းပိတ်ရက်သုံးလရှိခဲ့သော ကျာင်းသားများအနေဖြင့် ယခုနှစ်မှစတင်ကာ နှစ်လသာ ကျောင်းပိတ်တော့မည်ဖြစ်သည်။

လဟယ်မြို့အရှေ့ဘက်ရှိ တောင်တန်းများကြားမှ တိုးထွက်လာသည့် နေရောင်ခြည်သည် နာဂရိုးရာနှစ်သစ်ကူးပွဲကျင်းပရာ လဟယ် မြို့နယ် ဘောလုံးကွင်းသို့ ဖြာကျလျက်ရှိသည်။နံနက်ခင်းက ထူထပ်စွာကျဆင်းနေသည့် နှင်းထုတို့သည်လည်း တဖြည်းဖြည်းလွင့်စဉ် ကွယ်ပျောက်သွားပြီဖြစ်သည်။

“မျက်လုံးလိုချင်ရင် မျက်လုံးရောင်းပါမယ်။ လိုချင်တဲ့ အစိတ်အပိုင်းကို ဈေးညှိပြီးရောင်းပါမယ်” ဟု သူက ဆိုသည်။

ကချင်တိုင်းရင်းသားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ရိုးသားပွင့်လင်းမှု၊ စိတ်ဓာတ်ခိုင်မာပြတ်သားမှု ပြိုင်ဘက်ကို အလွယ်တကူ အရှုံးမပေးမှုတို့ကို အောင်လတွင်မြင်ရသည်။ ထိုကာလများမှာ ကချင်ပြည်နယ်၌ ကေအိုင်အေနှင့် တိုက်ပွဲများဖြစ်ပွားနေ၍ စစ်ဘေးကြုံနေရသည်ဖြစ်ရာ ကချင်တိုင်းရင်းသား အောင်လက မြန်မာနိုင်ငံသားအားလုံး ညီညွတ်ရန် စည်းလုံးရန် သူ၏ ပွဲစဉ်တစ်ခုပြီးတိုင်း တိုက်တွန်းတတ်သည်။ အောင်လသည် မြန်မာတို့၏ သူရဲကောင်းဖြစ်ရုံသာမက ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် စံပြတစ်ဦးဖြစ်လာသည်။

“အမေမွေးထားတဲ့ အဖြူလေး။ ဘာလို့ မည်းမည်းကြီးတွေ ထိုးထားရတာလဲ။ လူမိုက်တွေပဲ အဲဒီလိုထိုးတာ”

“အောင်လ”၊ “အောင်လ”၊ “အောင်လကွ” ဆိုသည့် အသံတွေ၊ ပျော်ရွှင်မြူးတူး ခုန်ပေါက်ကြတာတွေက လူကြီး၊ လူငယ် အမျိုးသမီး၊ အိမ်ရှင်မတွေပါ မကျန်။ အောင်လ၏ အောင်ပွဲသည် မြန်မာ၏ အောင်ပွဲ။ အောင်လ၏ အနိုင်သည် မြန်မာ၏ အနိုင်။ အမြဲတမ်း အရှုံးတွေကြားက အောင်လ ယူဆောင်ပေးလိုက်သည့် အနိုင်က ချိုမြိန်လွန်းလှသည်။ အားရလွန်းလှသည်။

သူမသည် ပြီးခဲ့သည့် ဇွန်လ ၉ ရက်နေ့၊ ကချင် ဒေသ တစ်ကျော့ပြန် ၈ နှစ်ပြည့် အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် မြစ်ကြီးနားမြို့၊ ဗိုလ်ချုပ်ကြေးရုပ်ပန်းခြံရှေ့နှင့် ပြည်သူ့ရင်ပြင်တို့တွင် စစ်ရှောင်လူငယ်များကိုယ်တိုင် ဦးဆောင်ပြီး တေးသရုပ်ဖော်တင်ပြခြင်းကြောင့် ငြိမ်းစုစီ ပုဒ်မ ၁၉ ဖြင့် တရားစွဲဆိုခြင်းကို ခံခဲ့ရပြီး စက်တင်ဘာလ ၂ ရက် နေ့တွင် ထောင်ဒဏ် ၁၅ ရက်ဖြင့် မြစ်ကြီးနား အကျဉ်းထောင်တွင် အကျဉ်းချခြင်းကို ခံခဲ့ရသူဖြစ်သည်။

“တိုက်ပွဲတွေ ရပ်သင့်ပါပြီ။ အရပ်သားတွေပဲ ဒုက္ခရောက်နေကြတာ။ ကျွန်မတို့ ငြိမ်းချမ်းရေးရချင်ပြီ”

တခြားဝိုင်းတွေဆီကတော့ ဘာမှထပ်မရတော့ပါဘူး။ အကုန်လုံးက ကိုယ်စီ စားသောက်နေကြပေမယ့် ကောင်ကလေးကိုတော့ “မရှိဘူး” လို့ လေသံမာမာနဲ့ မောင်းထုတ်လိုက်ကြတာကိုသာ ကျွန်တော် တွေ့ရပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်ပေးတဲ့ ငါးရာတန်လေးကိုပဲ လက်ထဲ ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ရင်း ကောင်လေးဟာ ဆိုင်အပြင်ဘက် လမ်းမကြီးပေါ် တရွေ့ရွေ့နဲ့ ထွက်ခွာသွားတော့တယ်။

ကျွန်မတို့သည် စိမ်းမြသာယာခဲ့ဖူးသော အတိတ်၏ နေ့ရက်များကိုသာ အမှတ်ရ တမ်းတနေရုံနှင့်လည်း မပြီး၊ အိမ်ကလေးတစ်လုံးမှသည် မိမိ ဝန်းကျင်၏ ပစ္စုပ္ပန်နေ့ရက်များမှာ တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး ချစ်ခြင်းမေတ္တာများ မျှဝေရင်း၊ ကိုယ်ချင်းစာနာမှုများ မျှဝေရင်း ငြိမ်းအေးခြင်းအတိဖြင့်ပြီးသော စိမ်းမြသာယာသည့် နေ့ရက်များ ကိုယ်စီဖန်တီးတည်ဆောက်နိုင်ဖို့ လိုအပ်လှသည်။

၂၀၁၇ ခုနှစ်တွင် ခွေးချစ်သူများက အဆိပ်ချသတ်မှုများကို ကန့်ကွက်ဆန္ဒပြခဲ့ကြသည့်အတွက် ထိုခွေးများ မျိုးမပွားစေရန် အဆိပ်ချခြင်းထက် သင်းကွပ်ခြင်းနှင့် သားဆက်ခြားနည်းဖြင့် ထိန်းချုပ်ရန် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ သို့သော် အောင်မြင်မှု မရရှိဘဲ လမ်းဘေးခွေးများ တိုးပွားလာဆဲဖြစ်သည်။

သတင်းတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်လိုက်ရချိန်မှာတော့ ရင်ထဲမှာ စူးခနဲခံစားတာတော့ အမှန်ပါပဲ။ အဲဒါကတော့ ဒေးလီးမေးလ်မှာ ဖော်ပြထားတဲ့ ကမ္ဘာ့ပထမဆုံး သစ်တောမြို့တော်တည်ဆောက်မယ့် တရုတ်ဆိုတဲ့သတင်းပါ။

အသက် ၉၀ ခန့်အရွယ် ဒေါ်သိန်းနှင့် အသက် မတိမ်းမယိမ်းရှိကြသူအချို့ ဤနေရာကလေးတွင် စုစုဝေးဝေး အတူတကွ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်မှာ လပေါင်း များစွာ အတော်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။