စိုးရိမ္ဖြယ္ရာ ကိစၥရပ္တစ္ခုျဖစ္သည့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး အႏၲရာယ္ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းႏွင့္ သတိျပဳစရာ အခ်က္မ်ားအေၾကာင္း အႀကံျပဳေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို ယခုတစ္ပတ္ ဆရာမ်ား၏ ရင္ဖြင့္သံက႑မွတစ္ဆင့္ The Voice က စုစည္းေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

မူးယစ္ေဆးဝါးဆိုတာက အတုျမင္ အတတ္သင္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာက မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူေတြကို ျပင္းထန္တဲ့အေရးယူမႈ မလုပ္ေတာ့ဘဲ ပညာေပးနဲ႔ပဲလုပ္မယ္ဆိုေတာ့ လူငယ္ေတြက သူတို႔ကို အေရးယူမႈ မရွိဘူးဆိုတာမ်ိဳးသိတဲ့အခါမွာ စမ္းသပ္တာမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အထင္က မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲမႈဥပေဒကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သံုးစြဲမႈ ပိုမ်ားလာတယ္လို႔ ထင္တယ္။ မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲသူေတြကို ေထာင္ခ်တာေတြ မလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ သံုးစြဲတာ ပိုမ်ားလာတယ္။ ျမစ္ႀကီးနားတကၠသိုလ္အေနနဲ႔ေျပာရရင္ မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲမႈက ေတာ္ေတာ္ကို မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ ရွိခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းမွာ ေဆးထိုးအပ္ေတြ ေတြ႔တာမ်ိဳးရွိခဲ့တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ ေဆာင္႐ြက္လိုက္တဲ့အခါမွာ မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲမႈက မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ အရင္တုန္းက တကၠသိုလ္ဝင္းထဲမွာ အရပ္သားနဲ႔ ေက်ာင္းသားနဲ႔က ခြဲျခားဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္။ ဝင္းၿခံမလံုတဲ့အတြက္ ေဆးထိုးအပ္ေတြေတြ႔တယ္။ အဲဒီခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႔တကၠသိုလ္မွာ ေဆးထိုးအပ္ အမ်ားဆံုး ေတြ႔ခဲ့တာမွန္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ထဲမွာ ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ သံုးတယ္လို႔ သံုးသပ္လို႔မရဘူး။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဝင္းကို လံုၿခံဳေအာင္လုပ္လိုက္တယ္။ မူးယစ္ေဆးသမားေတြ ခိုေအာင္းလို႔ရတဲ့ေနရာေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း လုပ္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းသားဆိုရင္ ေက်ာင္းသားကတ္၊ ဝန္ထမ္းဆိုရင္ ဝန္ထမ္းကတ္ေတြဆြဲၿပီး ဝင္ခြင့္ၾကပ္မတ္လိုက္တဲ့အခါမွာ ဝင္းၿခံလံုသြားၿပီးတဲ့အခါ ရွိကိုမရွိသေလာက္ပဲ။ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ေတာင္ အျပင္ကအရပ္သားေတြ လြယ္လြယ္ခိုေအာင္းၿပီးထိုး ခြင့္ရလို႔ လာထိုးတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေလာကအေနနဲ႔ မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တကၠသိုလ္ေတြမွာ လက္ဝယ္ေတြ႔ရွိ တာတို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြဆီက မိတာတို႔ သတင္းေတြေတာ့ သိပ္မၾကားမိပါဘူး။ မူးယစ္ေဆးကေတာ့ လြယ္လြယ္ရရင္ လြယ္လြယ္သံုးမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ လြယ္လြယ္မရေအာင္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္တဲ့သူေတြကို ျပင္းထန္တဲ့ဥပေဒျပ႒ာန္းၿပီး အေရးယူရမယ္။

မူးယစ္ေဆးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အႏၲရာယ္ေတြကို ေက်ာင္းသားေတြသိေအာင္ ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ အသိပညာေပးပြဲေတြကို မၾကာခဏ လုပ္ေပးရမယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မိဘေရာ၊ ဆရာေရာ၊ ကာယကံရွင္ေရာ အေရးႀကီးတယ္။ အဓိကေတာ့ မိဘေပါ့။ သတင္းၾကားတာနဲ႔ ဆိုဆံုးမရမယ္။ ကိုယ့္သားသမီးက မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲေနၿပီလို႔ ယူဆမိေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆရာသမားကေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာလာတဲ့အခါ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ လက္ခံၿပီး သားသမီးကို ထိန္းေက်ာင္းဖို႔လိုတယ္။ ဆရာေတြခ်ည္းလုပ္လို႔မရသလို မိဘေတြခ်ည္းလည္း လုပ္လို႔မရဘူး။ ကာယကံရွင္ကလည္းက လိုက္နာႏိုင္မွ အဆင္ေျပမယ္။ အဲဒီလိုပဲ တရားဥပေဒပိုင္းမွာလည္း ျပင္းထန္တဲ့ဥပေဒကို ျပ႒ာန္းႏိုင္ရမယ္။ သံုးစြဲသူကို လူငယ္ေပမယ့္လို႔ လူငယ္အသိပညာေပးစခန္းပို႔႐ံုနဲ႔မရဘူး။ ျပင္းထန္တဲ့ အေရးယူမႈရွိရမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္မႈနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ေသဒဏ္ထိေတာင္ ေပးႏိုင္ရမယ္။ အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အာရွသားေတြက သေဘာတရားနဲ႔မရရင္ အေၾကာက္တရားနဲ႔သြားရမယ္။ ဒါမွသံုးစြဲမႈ ေလ်ာ့နည္းမယ္လို႔ ျမင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက လြတ္လပ္မႈကို သိပ္လိုလားရင္ ဒီဘက္မွာ ဆံုး႐ံႈးမႈေတြ အမ်ားႀကီး ရွိႏိုင္တယ္။ လြတ္လပ္မႈကို တင္းက်ပ္လိုက္တာနဲ႔ ရလာမယ့္အက်ိဳးက အမ်ားႀကီးပဲ။ တကၠသိုလ္ေတြမွာဆို ေက်ာင္းသားကတ္ပါမွ ဝင္ခြင့္ရမယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာကို လူေတြအေနနဲ႔ အာဏာရွင္ဆန္တယ္လို႔ ျမင္ခ်င္ျမင္မယ္။ အဲဒီလို လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္လုပ္တာ။ ဒါေၾကာင့္လံုၿခံဳေရးကိုတင္းက်ပ္ၿပီး စည္းကမ္းခ်လိုက္တာနဲ႔ တကၠသိုလ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေျခခံပဲျဖစ္ျဖစ္ လူငယ္ေတြၾကားမွာ မူးယစ္ေဆးကိစၥက ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ကင္းစင္မယ္လို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေက်ာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ မူးယစ္ေဆးကင္းစင္ဖို႔အတြက္ဆို စည္းကမ္းတင္းက်ပ္မႈ ရွိရမယ္။ လံုၿခံဳမႈေပးရမယ္။

မူးယစ္ေဆးဝါးသတင္းေတြအရ တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း ဖမ္းမိတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြလည္း သံုးစြဲေနတယ္ဆိုတာ သိရေတာ့ ဝမ္းနည္းစရာျဖစ္ရပ္ေပါ့။ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ေဆးထိုးအပ္ေတြေတြ႔တာမ်ိဳး ၾကားေနရတယ္။ မီဒီယာေတြ မပြင့္လင္းခင္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္အေက်ာ္ကာလကတည္းက ဒီကိစၥေတြျဖစ္ေနမ်ိဳး သိရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဗန္းေမာ္တကၠသိုလ္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တုန္းကဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစြန္အဖ်ားက တကၠသိုလ္ေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြ သံုးစြဲတာမ်ိဳး ၾကားခဲ့ရတယ္။ ဗန္းေမာ္တကၠသိုလ္တစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘူး။ နယ္စပ္ေဒသေတြျဖစ္တဲ့ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕တို႔မွာဆိုရင္ ေဆးထိုးအပ္ေတြ ေတြ႔တာမ်ိဳးေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြ အဲဒါေတြက အခုခ်ိန္ထိရွိေနတာက စိတ္မေကာင္းစရာေပါ့။ ခုက်ေတာ့ နယ္စပ္တင္မဟုတ္ဘဲ မံု႐ြာတို႔လို ၿမိဳ႕ေပၚတကၠသိုလ္ေတြထိ မူးယစ္ေဆးကိစၥေတြျဖစ္လာတာ။ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ သတင္းေတြနားေထာင္ရင္ မူးယစ္ေဆးေတြ မ်ားမ်ားစားစား မိတယ္။ မိတဲ့ထဲမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတာင္ မဟုတ္ဘူး အထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြျဖစ္တဲ့ ၁၂ ႏွစ္ ၁၃ ႏွစ္ တကယ့္လူငယ္နဲ႔ကေလးၾကားက အ႐ြယ္ေတြေတာင္ သံုးစြဲတာမ်ိဳးရွိေတာ့ မူးယစ္ေဆးက လြယ္လြယ္ကူကူ ရေနတဲ့ပံုစံ မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္လို႔ ယူဆမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ အသက္ ၄၀ ျပည့္ေတာ့မယ္။ WY တို႔ စိတ္ႂကြေဆးတို႔ဆိုတာ ျမင္ကိုမျမင္ဖူးခဲ့တာ။ ၾကားလည္းမၾကားဖူးခဲ့ဘူး။ နံပါတ္ဖိုးတို႔လို သူေဌးေတြ သံုးတာေလာက္ပဲ သိခဲ့တာ။ အဲဒီေခတ္က မူးယစ္ေဆးတို႔ဆိုတာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားေလာက၊ တကၠသိုလ္ေလာကဆိုတာလည္း မူးယစ္ေဆးဆိုတာ ေတြ႔ခဲ့တာမရွိဘူး။ မိတာေတာ့ ရွိခ်င္ရွိမယ္။ အခုေလာက္ ပမာဏမ်ားတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူး။ ခုကေတာ့ အေျခအေန ပိုဆိုးတယ္။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် မူးယစ္ေဆးသတင္းေတြ ပါေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သံုးစြဲမႈကို အရင္ေခတ္ေတြကထက္ မ်ားလာတယ္ဆိုတာ သိသာတယ္။

ခုေခတ္မွာ လူငယ္ေတြဆီ ေရာက္လာလဲဆိုရင္ မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္မႈကပိုၿပီးလြယ္ကူလာတယ္။ နည္းပညာျမင့္လာၿပီး စိုက္ပ်ိဳးတာတင္မဟုတ္ဘဲ ဓာတုပစၥည္းနဲ႔ ထုတ္လုပ္လို႔ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနတာေပါ့။ ေနာက္တစ္ခုက မူးယစ္ေဆးက ေဈးေပါလာတယ္။ ဟိုတုန္းက မူးယစ္ေဆးစြဲရင္ ရွိသမွ် အေဖ အေမေတြရဲ႕ပစၥည္း ကုန္တာမ်ိဳးေပါ့။ ခုဟာက စိတ္ႂကြေဆးေတြက သတင္းဖတ္ၾကည့္ရင္ ေဈးေပါေပါနဲ႔ ဝယ္လို႔ရေနတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ပညာေရးနဲ႔ စီးပြားေရး အားနည္းမႈေပါ့။ ပညာေရးကလည္း အရည္အေသြးကို အာမခံတဲ့ထိ မေရာက္ေသးဘူး။ ပညာေရးကေနလည္း အလုပ္အကိုင္တစ္ခုခုကို အာမခံႏိုင္တဲ့ အေျခအေန မရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ လူငယ္ေတြမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တာေပါ့။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ျခင္းကေနလည္း မူးယစ္ေဆးဆီ ေရာက္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက စီးပြားေရး အဆင္မေျပတဲ့အခါ မိဘေတြနဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြက အိမ္ရွိ လူကုန္႐ုန္းရတဲ့အခါ လူငယ္ေတြကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ဖို႔ အားနည္းသြားတယ္။ မူးယစ္ေဆးျပႆနာကို အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ႏွိမ္နင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနဆဲကာလျဖစ္တဲ့အတြက္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား၊ လူငယ္ေတြဆီ ေရာက္လာတာလို႔ထင္တယ္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အရင္ဆံုး ထိန္းသိမ္းဖို႔က အဓိကတာဝန္ရွိတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ လြယ္လြယ္ကူကူရေနတဲ့ မူးယစ္ေဆးေလာကထဲ ေရာက္မသြားေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းရမယ္။ ေနာက္ မိဘနဲ႔ ဆရာေတြကလည္း ထိန္းရမယ္။ အစိုးရမွာလည္း တာဝန္ရွိတယ္။ 

တကၠသိုလ္ေတြထဲမွာေတာ့ အမ်ားစုက ပြင့္လင္းလာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေဟာေျပာပြဲေတြကို ပံုစံမ်ိဳးစံု လုပ္လို႔ရတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ဦးေဆာင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တကၠသိုလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက ဦးေဆာင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ မူးယစ္ေဆးဝါးအႏၲရာယ္ ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္တာရွိပါတယ္။ အသိပညာေပးတဲ့အပိုင္းေတြ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကၠသိုလ္ထဲမွာ မူးယစ္ေဆးဝါးအႏၲရာယ္ကို ဘယ္လိုကာကြယ္လဲလို႔ ေျပာရင္ေတာ့ ဥပမာေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒဂံုတကၠသိုလ္မွာဆို ေက်ာင္းဝင္းက အရမ္းက်ယ္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဆိုတာက ဆရာ၊ ဆရာမနဲ႔ စာသင္ခန္းထဲေလာက္သာ ဆံုၾကတာဆိုေတာ့ စာသင္ခန္းထဲမွာ ေျပာေဟာတာေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ၾကည့္႐ႈဖို႔က ခက္တယ္။ အဲဒါကေတာ့ အားနည္းခ်က္ေပါ့။ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြကလည္း ပညာေပးတာေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္မယ္။ ဒီထက္ပိုမလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပညာေပး႐ံုနဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ့ဘူးဆိုတာက ေတာ္ေတာ္ေလးကို စဥ္းစားရမယ့္ျပႆနာေပါ့။

မူးယစ္ေဆးကေတာ့ နယ္စပ္ေက်ာင္းေတြျဖစ္တဲ့ ဗန္းေမာ္တို႔၊ ျမစ္ႀကီးနားတို႔လို၊ ကေလးတို႔လို ေက်ာင္းေတြမွာ အျဖစ္မ်ားခဲ့တာ။ အဲဒါေတြက ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ ခုေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ မံု႐ြာလို ေျမျပန္႔ ေက်ာင္းေတြ၊ ပခုကၠဴလိုေက်ာင္းေတြမွာေပါ့။ ေက်ာင္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး နီးစပ္ရာေက်ာင္းေတြမွာ မူးယစ္ေဆးဖမ္းမိတာတို႔ အေျခခံေက်ာင္းေတြမွာလည္း မူးယစ္ေဆးသံုးတဲ့ပံုစံမ်ိဳး ၾကားတာမ်ိဳး ရွိလာတယ္။ မူးယစ္ေဆးက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အေတာ္ေလးကို ထိထိစပ္စပ္ ျဖစ္ေနတဲ့သေဘာ ေတြ႔ရတယ္။ မူးယစ္ေဆးကလည္း ၿမိဳ႕၊ ႐ြာေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔လာတဲ့သေဘာရွိတယ္။ ၿမိဳ႕၊ ႐ြာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔လာတာကေန ၿမိဳ႕ထဲ ႐ြာထဲကလူေတြကို သံုးစြဲဖို႔ေရာင္းဝယ္တာကေန ေက်ာင္းသားေလာက၊ လူအင္အား အမ်ားစုရွိတဲ့ေနရာထိ ဝင္ၿပီးထိုးေဖာက္လာတာမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြအေနနဲ႔လည္း သံုးစြဲတာမ်ိဳး ရွိႏိုင္တယ္။ အတိအက်ေတာ့မသိဘူး။ ခန္႔မွန္းခ်က္အရေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တကၠသိုလ္ကေတာ့ ေက်ာင္းရဲ႕လံုၿခံဳေရးကလည္း လံုၿခံဳမႈအားနည္းတယ္။ ၿခံစည္း႐ိုးေတြ ဘာေတြကလည္း လံုၿခံဳမႈမရွိဘူး။ ေက်ာင္းရဲ႕အက်ယ္အဝန္းကလည္း ဧက သံုးရာေက်ာ္ ရွိတဲ့အေနအထားမွာ သစ္ပင္ေတြ၊ ခ်ံဳပုတ္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အဲဒါေတြကို အမွီျပဳၿပီး အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေရာင္းတာဝယ္တာလည္း ရွိႏိုင္တယ္။ သံုးစြဲသူလည္း ရွိႏိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တကၠသိုလ္မွာက အရင္တစ္ႏွစ္ေလာက္ကလည္း ေက်ာင္းထဲမွာ ေရာင္းတာ၊ ဝယ္တာမ်ိဳး ၾကားဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု ေနာက္ပိုင္းက် မူးယစ္ေဆးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရပ္ကြက္ထဲမွာမိၿပီး အဖမ္းခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတာင္ ရွိလာၿပီ။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးထိ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ျဖစ္လာတာေပါ့။ မူးယစ္ေဆးကေတာ့ အဓိကေတာ့ ၿမိဳ႕၊ ႐ြာေတြမွာ ရွိေနေသးတာ တစ္ခ်က္ေပါ့။ အဲဒါကို ဒီဘက္ကို မေရာက္ေအာင္တားႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ၿမိဳ႕၊ ႐ြာေတြမွာ ရွိေနၿပီဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြဆီ ေရာက္မလာေအာင္ စည္းကမ္းတက်နဲ႔ ေနတာထိုင္တာ၊ ေက်ာင္းကို လံုၿခံဳေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးတာ၊ သူတို႔ကို အသိပညာေပးတာမ်ိဳး၊ ေက်ာင္းသားပညာကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သင္လို႔ရေအာင္၊ ေက်ာင္းဝန္းက်င္မွာ ေပ်ာ္ေနေအာင္ ဖန္တီးေပးထားဖို႔ လိုအပ္တယ္။ အဓိက မူးယစ္ေဆးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး အႏၲရာယ္ျဖစ္ေနေတာ့ ေနရာေပါင္းစံုကေန အကုန္လံုးဝိုင္းၿပီး ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုတယ္။