ႀကီးရင့္လာျခင္းဟာ ဘဝဆည္းဆာအလွတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွာင္လႊဲမရတဲ့ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ ေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာစာေတြေရာ မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာစာေတြေရာ ရွိပါတယ္။ က်က္သေရ မဂၤလာရွိစြာ အသက္ႀကီးႏိုင္ၿပီး ႏွလံုးသားက ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳကာ အသက္ရွင္ေနရတဲ့ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဘဝရဲ႕ေပ်ာ္စရာေတြကို ေထြးေပြ႔ႏိုင္ပါေသးတယ္။ သင့္ရဲ႕အေရျပားေတြ ေျပာင္းသြားတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြဟာ တစ္မ်ိဳးေျပာင္းလာပါၿပီ။ ကိုယ့္႐ုပ္ရည္လည္း ေျပာင္းလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်န္းမာစြာေနထိုင္ရင္း အသက္ဆိုတာ ကိန္းဂဏန္းတစ္ခုပဲဆိုၿပီး အန္တုလို႔ရတာေတြ ရွိပါတယ္။

ဒီလို ၿပံဳးလိုက္ရလို႔ ကိုယ့္ဆီက ထိခိုက္နစ္နာ စရာမရွိပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ အင္အားစိုက္ထုတ္ၿပီး ပင္ပန္းရတဲ့အလုပ္လည္း မဟုတ္သလို ဘာမွေလ်ာ့မသြားတာ မဟုတ္ဘဲ အၿပံဳးခံရတဲ့သူမွာေတာ့ အမ်ားႀကီးစိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြ ရလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ အၿပံဳးမွာ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္မႈေတြ ရွိပါတယ္။ မျမင္ရတဲ့ စကားလံုးေတြကိုလည္း အၿပံဳးက ပံုေဖာ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အေျပာက အလုပ္ထက္ ပိုထိေရာက္တယ္ဆိုတဲ့ အတိုင္းရႊင္ၿပံဳးတဲ့ အမူအရာက လူတစ္ေယာက္ကို ခင္မင္ရင္းႏွီးပါတယ္လို႔ ေျပာစရာမလိုပဲ လက္ေတြ႔ ရင္းႏွီးၿပီးသားျဖစ္ေစၿပီး မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာ ခင္မင္မႈကို ပိုေစတဲ့အထိမ္းအမွတ္တစ္ခုပါပဲ။

ၾကည့္ပါဦး၊ ေမေမ့ကို ဆက္ဆံပံုေတြက စိတ္မရွည္ျခင္းေတြ အျပည့္ႏွင့္။ ဒါကေတာ့ ေ႐ႊဘုတ္ ေမေမ့ကို နိစၥဓူဝ ေျပာျဖစ္သည့္ စကားမ်ားပါေပ၊ တကယ္ေတာ့ ေ႐ႊဘုတ္ေမေမက ေ႐ႊဘုတ္တို႔ကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္ပဲ။ ေမေမ့ကို စိတ္ရွည္သင့္ပါေသာ္လည္း စိတ္မရွည္ခဲ့။ တစ္ေန႔တာ ေ႐ႊဘုတ္လုပ္ငန္းအျပင္ သမီးေလးကိစၥ၊ ေမေမ့ကိစၥမ်ားကို ေ႐ႊဘုတ္တစ္ေယာက္တည္း လုပ္ရကိုင္ရသည္မွာ ေမာေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။ ေမေမသည္လည္း သည္လိုဘယ္ျဖစ္ခ်င္ပါမလဲ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ခဏခဏလုပ္ၾကသည္။ ၂၁ ရာစုပင္လံုဟုဆိုတာလည္း လုပ္ၾကသည္။ ထိုေဆြးေႏြးပြဲတြင္ေတာ့ ဝတ္စံုအသီးသီးျဖင့္ လူႀကီးမ်ား ေနရာယူၾကသည္။ လက္နက္ကိုင္တပ္အသီးသီးတို႔၏ ယူနီေဖာင္းဖက္ရွင္မ်ား ျပသရာပြဲဆိုလွ်င္လည္း မမွား။ ထိုပြဲမ်ားတြင္ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးႀကီးျဖင့္ ကင္မရာႀကီးမ်ားေရွ႕တြင္ ဓာတ္ပံုအ႐ိုက္ခံၾကသည္။ ရယ္ရယ္ေမာေမာျဖင့္ ေျပာၾကဆိုၾက ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ပြဲၿပီးလွ်င္ ညစာစားပြဲေတြလုပ္ၿပီး ေသာက္ၾကစားၾက၊ ေပ်ာ္ၾကပါးၾကေသးသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲၿပီးေသာ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ကား ထံုးစံအတိုင္း ေသနတ္သံ တညံညံျဖင့္ တိုက္ပြဲႀကီးငယ္တို႔ ျပန္လည္စတင္ၾကေလသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးခ်ိန္သည္ တိုက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ယူသည္လားေတာ့မသိ။

ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခုေျပာမည့္အေၾကာင္းအရာကေတာ့ အတန္းသင္ခန္းစာထဲမွာေတာင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားတဲ့အတြက္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား သိၿပီးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အေမွာင္ထုထဲမွ အလင္းေရာင္ရွိရာသို႔ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚႏိုင္ခဲ့တဲ့ ကမၻာ့အသိအမွတ္ျပဳ တီထြင္ရွင္ႀကီး ေသာမတ္စ္အယ္ဒီဆင္ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ သူလည္းပဲ တီထြင္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စမ္းသပ္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၿပီးမွ ေအာင္ျမင္မႈရလာခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပင္။ တစ္ခါတည္း စမ္းသပ္မႈလုပ္ၿပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္မဟုတ္။ အႀကိမ္ ၁၀၀၀ စမ္းသပ္မႈလုပ္ၿပီးမွ ေအာင္ျမင္မႈ ရလာခဲ့သည္ပင္။ သူ႔တီထြင္ စမ္းသပ္မႈေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေမွာင္ထဲကို မေၾကာက္မ႐ြံ႕သြားႏိုင္ေတာ့သည္။

ထိုင္ခံုတစ္လံုး က်ိဳးသြားသည္။ အေမရိကန္က ထိုင္ခံုက်ိဳးသြားရသည့္အေၾကာင္းကို ေသခ်ာသုေတ သနျပဳသည္။ ဂ်ပန္က ထိုင္ခံုအသစ္တစ္လံုး ခ်က္ခ်င္း လဲသည္။ တ႐ုတ္က က်ိဳးသြားသည့္ေနရာကို ေကာ္ႏွင့္ ဆက္သည္။ ေမာင္ၿဗိတို႔ ေ႐ႊျမန္မာကေတာ့ ထိုင္ခံုကို က်ိဳးေအာင္ထိုင္ရလားဆိုၿပီး ထိုင္တဲ့ေကာင္ကိုဆဲ၏။ ဒါနဲ႔အားမရ။ ဒီလို ကြာလတီညံ့တဲ့ထိုင္ခံုမ်ိဳး ေရာင္းရလားဟုဆိုကာ ဆိုင္ကို ကေလာ္ဆဲ၏။ ထို႔ေနာက္ေတာ့ ေတြ႔သမွ်လူ ပတ္ဆဲေလေတာ့သည္။ ထိုင္ခံုကား သူဆဲသည့္အတြက္ ျပန္ေကာင္းမလာ။ က်ိဳးၿမဲက်ိဳးလ်က္။ ထိုင္ခံုကို ျပဳျပင္ဖို႔ မစဥ္းစား။ ဆဲဖို႔သာ အားႀကိဳး မာန္တက္ႀကိဳးစားေလသည္တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခပ္ငယ္ငယ္မွာ အိုးေဝဂ်ာနယ္၊ ေ႐ႊတူဂ်ာနယ္၊ ႐ႈေထာင့္ဂ်ာနယ္ စသျဖင့္ နာမည္ႀကီးလူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ထြက္ၾကတာကို မွတ္မိပါတယ္။ သည္ဂ်ာနယ္ေတြက ေရာင္းလည္း ေရာင္းရ၊ ဩဇာလည္း ႀကီးၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ခပ္ငယ္ငယ္ေပမယ့္ နားမလည့္တလည္နဲ႔ပဲ လူႀကီးေတြ ဝယ္လာရင္ စိတ္ဝင္တစား ဖတ္မိတာပါပဲ။ သည္ထဲမွာ အိုးေဝဂ်ာနယ္ကို တျခားဂ်ာနယ္ေတြ ထက္ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားတာ မွတ္မိပါတယ္။

လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္ၾကသည္ဟူေသာ စကားကို ၾကားဖူးၾကေပမည္။ မည္ကဲ့သို႔ လမ္းေပ်ာက္ကုန္ၾကသနည္း။ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူတစ္ေယာက္အတြက္ လမ္းေပ်ာက္သြားသည္ ဆိုျခင္းမွာ ေတြးခ်င့္စရာ မ်ားျပားလွေပသည္။ လမ္းေပ်ာက္သြားသည္ဆိုျခင္းမွာ ပုစၧာတစ္ပုဒ္ပမာပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုပုစၧာ၏အေျဖသည္ကား ရပ္တန္႔၍ မရေသာ အေတြးမ်ားပင္ ျဖစ္လို႔လာႏိုင္ပါသည္။ က်ယ္ဝန္းလွေသာ အေတြးစမ်ားကိုလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္ေပမည္။

ေနျမင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဈးကြဲေနေလၿပီ။ ေရာင္းမကုန္ေသးေသာ ေဈးသည္တစ္ဦးစ၊ ႏွစ္ဦးစ က်န္ေနေသးသည္။ အခ်ိန္ကား ၁၀ နာရီဝန္းက်င္။အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ ဗိုက္ကို လက္ကေလးျဖင့္ထိန္းကာ ျဖည္းညင္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။ သူကား သာမန္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးေတာ့ မဟုတ္။ ကံေကာင္းျခင္း ကိုယ္ဝန္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္က “ပုဏၰား ဤကဲ့သို႔ ေဟာေျပာ၍ ရေသာ ေဘာဇဥ္ကို ငါသည္ မသံုးေဆာင္ထိုက္။ ဤ ဂနာႏို႔ဆြမ္းကို စား၍ အစာေၾကမည့္သူ မရွိ၊ ပိုးမႊား သစ္ပင္ ကင္းစင္ေသာ ေျမျပင္ သို႔မဟုတ္ ေရ၌ စြန္႔ေလေလာ့” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ပုဏၰားလည္း ႏို႔ဂနာကို ေရ၌ သြန္ေလေသာ္ အခိုးအေငြ႔ႏွင့္ တရွဲရွဲျမည္သံကို ၾကားျမင္ရေသာေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မိသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားရွင္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ဦးခိုက္ကာ တပည့္သာဝကအျဖစ္ ခံယူ၍ ရဟန္းျပဳခြင့္ ေတာင္းေလသည္။

လက္တြဲေဖာ္နဲ႔ အိပ္ရာဝင္ခါနီး သာယာျခင္း ေျခလွမ္းေလးေတြ စေနၿပီဆိုရင္ ေအာက္မွာေဖာ္ျပမယ့္ မေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမယ္။ ဒါမွသာ တူႏွစ္ကိုယ္ ေ႐ႊနန္းအိပ္ခန္းေဆာင္ေလးဟာ သာယာေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာေက်ာ္လူမႈဘဝနဲ႔ က်န္းမာေရးမဂၢဇင္း Reader’s Digest က လိင္မႈေရးရာ က်န္းမာေရးေဆာင္းပါးကို ကိုးကားလို႔ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

ထိုေန႔က မိုးမ႐ြာေပ။ သို႔ေသာ္လည္း မိုးသားမ်ားက ႐ြာဟန္ျပင္ေနသည္။ ထို႔အတြက္ ထီးေတာ္မိုးမ်ားက အသင့္အေနအထားရွိေနၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိုး႐ြာမွ ထီးဖြင့္လွ်င္ မိုးေရစို ကုန္လိမ့္မည္။ ဒီလိုျဖစ္မွာကို မလိုလား။ မိုးေရ တစ္ေပါက္မွထိလို႔ မျဖစ္။

“အၿငိမ္းစားယူတဲ့ ေန႔မွာပဲ နာဂစ္တုန္းက စိတ္တိုင္းက် မလုပ္ႏိုင္ခဲ့သမွ်ဟာေတြ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ျပည္သူကို အေႂကြး ျပန္ဆပ္တာပါ။ သာမန္ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေသသြားခဲ့ရင္ေတာင္ တစ္စံုတစ္ခု က်န္ခဲ့ရမယ္လို႔ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက စိတ္ကူး ရွိခဲ့ပါတယ္”

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာေတြက စိတ္ကူးယဥ္ေနသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဖင္လန္လိုႏိုင္ငံေတြက အားက်စရာေတြ လုပ္ေနပါၿပီ။ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေတြ ေလွ်ာ့လိုက္တယ္။ ဆရာေတြကို လစာေကာင္းေကာင္းေပးတယ္။ အိမ္စာဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြကို ယွဥ္ၿပိဳင္ခိုင္းမယ့္အစား ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ခိုင္းတယ္။ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ကို ေျပာျပမယ္။ ကမၻာေပၚက တျခားႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပညာေရးဟာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲေနၿပီ။

ႏွလံုးက်န္းမာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ စားေသာက္မႈပံုစံမွာ- (၁) အဆီနည္းရမည္၊ (၂) သစ္သီးဝလံႏွင့္ အသီးအ႐ြက္မ်ိဳးစံု ေန႔စဥ္ ေလးႀကိမ္ စားသံုးရမည္၊ (၃) ရက္သတၱတစ္ပတ္လွ်င္ ငါးဟင္း အနည္းဆံုး ႏွစ္ႀကိမ္စားေပးရမည္