ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံသူ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီး ၃၃ ဦးကို တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတို႔၏ အငွားကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ား ဘဝျဖင့္ ဖမ္းဆီးလိုက္သည္ဆိုေသာ သတင္းက ဇူလိုင္လတြင္ ဂယက္ထသြားခဲ့သည္။ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံ ဖႏြမ္းပင္ၿမိဳ႕တြင္ တရားမဝင္ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ေဆးခန္းမ်ားကို ရဲတပ္ဖြဲ႔က ဝင္ေရာက္စီးနင္းရာ အငွားကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ ထိုလုပ္ငန္းကို စီစဥ္ေဆာင္႐ြက္ေပးေနသည့္ ေခါင္းေဆာင္ငါးဦးကိုပါ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ယေန႕ “ကမၻာရြာ” လို႔ တင္စားေခၚဆိုေနၾကသလို၊ တစ္ေနရာကျဖစ္ေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ကို ကမၻာ့အျခားတစ္ေနရာက အခ်ိန္ႏွင့္တစ္ေျပးညီ သိေနႏိုင္တယ္။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေပးလံႈ႔ေဆာ္တဲ့အခါမွာ ေဆးရြက္ႀကီး၊ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာ၊ မူးယစ္ေဆး၊ စိတ္ႂကြေဆး၊ အရက္စြဲျပႆနာေတြဟာ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္မွာ မဆံုးႏိုင္ျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး၊ စိတ္ႂကြေဆးနဲ႔ အရက္တို႔ေၾကာင့္ မုဒိမ္းမႈ၊ ရန္ျဖစ္ျခင္းနဲ႔ ရာဇဝတ္မႈအမ်ားအျပား ျဖစ္ေစပါတယ္။

“ကၽြန္မ ဂ်ပန္ကိုသြားေတာ့ နာမည္ေၾကာင့္ လူေတြက အံ့အားသင့္ၾကတယ္။ လူက လူမည္းျဖစ္ေနၿပီး နာမည္က ဂ်ပန္နာမည္ျဖစ္ေနလို႔ေလ” ဟု သူက ဆိုသည္။

ဒါေပမဲ့ မီဒီယာေတြ၊ ျပည္သူေတြနဲ႔ သမၼတႀကီး ဝင္႐ႈပ္လိုက္တာ...။ ျပႆနာေတြ ပိုႀကီးကုန္ပါေရာလား။ လႊတ္ေပးတဲ့လူေတြပါ ျပန္အဖမ္းခံရေရာ။ ဘာမွမဟုတ္ဘဲ... အရက္ပုလင္းနဲ႔ အျမည္းဖိုးေလး သိန္း ၇၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေလး ယူခဲ့တာကို အဖမ္းခံရပါေလေရာ။

ေခါင္းေဆာင္မႈအဖြဲ႔သည္ စီနီယာမန္ေနဂ်ာႀကီးမ်ား သို႔မဟုတ္ ဌာနခြဲေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သင့္ၿပီး၊ ေခါင္းေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္အားလံုး ပူးေပါင္းစြမ္းေဆာင္မႈျဖင့္ အဖြဲ႔ႀကီးတစ္ခုလံုးကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ အဖြဲ႔ႀကီးျဖစ္ရန္လိုသည္။ ဤအဖြဲ႔သည္ အဖြဲ႔အစည္း၏ ဗ်ဴဟာ၊ ပန္းတိုင္၊ ဦးတည္ခ်က္၊ စီမံခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္ရန္လိုသည္။

မိမိလုပ္ငန္းခြင္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည့္အခါ ဘာေတြေတြ႔ႏိုင္သနည္း။ အလုပ္အေပၚ ျငီးေငြ႔ေနသူမ်ား၊ စိတ္မဝင္စားစြာျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား၊ ကိုယ့္ခံုေပၚတြင္ ေခြယိုင္ကာထိုင္ေနသူမ်ား၊ စကားေျပာေနသူမ်ား၊ အလုပ္ကလြဲၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနသူမ်ားကို ေတြ႔ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်က္ပဲ စဥ္းစားစရာရွိသည္။ သူတို႔အားလံုး ကိုယ့္အလုပ္အေပၚတြင္ ယံုၾကည္မႈနည္းေနၿပီလား။

စြန္႔ဦးလုပ္ငန္းရွင္ေလးမ်ားအဖို႔ ေဈးကြက္ႏွင့္ ေဖာက္သည္သည္ အဓိကက်သည့္ေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ အက္မာႏွင့္ ပရင္းစ္တို႔ ႏွစ္ဦးအတြက္မူ သူတို႔ေဈးကြက္က ထင္သာျမင္သာမရွိေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္ဆိုျခင္းမွာ ထူးဆန္းသည္ဟုဆိုရမည္။

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းပဲ မူးယစ္ေဆးဝါးက မ်ားလာဖို႔ပဲရွိတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စစ္ေအးတိုက္တာလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္၊ လူႀကီးေတြ မသိဘူးဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ သိတယ္ဆိုေပမယ့္ သူတို႔အားလံုးက ပါတနာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ အေရးယူလို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့၊ ေျပာမယ္ဆို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့လူႀကီးေတြလိုတာေပါ့”ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။

“ေက်ာက္မီးေသြးတူးေဖာ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြဘက္က သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ထိ လိုက္နာလဲဆိုတာ ၾကည့္မယ္။ ၿပီးမွ လိုအပ္ရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးၿပီး ျပည္ေထာင္စုအစိုးရျဖစ္ျဖစ္၊ တိုင္းအစိုးရျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုကို တိုက္တြန္းသြားမယ္”

မၾကာေသးမီက ဖိလစ္ပိုင္သမၼတ ဒူတာေတးတစ္ေယာက္ အစၥေရးႏိုင္ငံသို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ခဲ့သည္။ အစၥေရးခရီးစဥ္တြင္ ဒူတာေတးက ယခင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု သမၼတေဟာင္း ဘားရက္အိုဘားမားအား ေတာင္းပန္လိုက္သျဖင့္ အံ့အားသင့္စရာ ျဖစ္သြားရသည္။ တစ္ခ်ိန္က သူသည္ အိုဘားမားကို “son of a bitch” ဟူ၍ တစ္တစ္ခြခြ ဆဲခဲ့ဖူးသည္ မဟုတ္ပါလား။

၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၅ လပိုင္းေလာက္က ျဖစ္သည္။ စတိဗ္ဖူဂိတ္ ေတာင္ကယ္႐ိုလိုင္းနားသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအႏွံ႔ ျပည္နယ္ေပါင္း ၄၈ ျပည္နယ္ကို ျဖတ္သန္းလမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ၿပီးေျမာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ျပည္မႀကီးကို လွည့္ပတ္လမ္းေလွ်ာက္ရန္အတြက္ အသက္ ၆၈ ႏွစ္ အ႐ြယ္ အမ်ိဳးသားႀကီးအဖို႔ ၂ ႏွစ္ ၂ လႏွင့္ ရက္ေပါင္း ၂၀ ၾကာျမင့္ပါသည္။ “အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ျပည္မႀကီးေပၚမွ ၄၈ ျပည္နယ္လံုးလမ္းေလွ်ာက္ခ်င္ခဲ့တာပါ။

ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္အေနႏွင့္ အစိုးရထုတ္ သတင္းစာမ်ားကို ေလယာဥ္ျဖင့္ အျပည့္သယ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားေပၚသို႔ ႀကဲခ်ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာမ်ားကို ျပန္တိုက္သင့္သည္။

နယူးေယာက္စီတီးတစ္ၿမိဳ႕လံုး သတင္းေတြျပန္႔ေနသည္။ Facebook ေပၚတြင္လည္း ေဝဖန္မႈေတြညံေနသည္။ အလက္ဇန္းဒါး ဗဟိုအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းသားေတြက PRIDE ဆိုသည့္ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ PRIDE ဆိုသည္မွာ People Respecting Individuality, Diversity and Equality ၏ အတိုေကာက္ျဖစ္ၿပီး အားလံုးတန္းတူညီမွ် ဆက္ဆံေရးကို အေျချပဳကာ လႈပ္ရွားလာသည့္ လူငယ္မ်ား၏ ေဖာ္ေဆာင္မႈတစ္ခု ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ေဂးတို႔သည္ သူတို႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးခံတပ္တစ္ခုကို အခိုင္အမာတည္ေဆာက္ရန္ အေမရိကတြင္ ႀကိဳးစားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

သူ႔ကို ေမြးစားမိဘေတြက ႀကီးျပင္းေအာင္ ေမြးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစစအရာရာ မ်က္ႏွာငယ္ရသည္။ သူနားထဲတြင္ အၿမဲၾကားေနရသည့္စကားမွာ “NO” ဆိုသည့္ စကားလံုးသာ ျဖစ္သည္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္မရဘူး၊ မရွိဘူး၊ မေပးဘူး၊ မသိဘူးဆိုသည့္ ျငင္းပယ္ျခင္းမ်ားႏွင့္ သူႀကီးျပင္းခဲ့ရသည္။

စီးပြားေရးအရ၊ ယဥ္ေက်းမႈအရ အႀကီးအက်ယ္ လႊမ္းမိုးခံလာရရင္လည္း ကိုလိုနီျပဳခံရျခင္းပါပဲ။ ရန္ကုန္မွာ ေဟာ့ေပါ့ဆိုင္ေတြ မ်ားလာတယ္။ ယူနန္အကင္နဲ႔ မာလာရွမ္းေကာတဲ့။ ယိုးဒယားသေဘၤာ သီးေထာင္းနဲ႔ ေကြ႔တီယိုကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ စားလာတယ္။ ကိုရီးယား ေတာ့ပူကီဆိုင္ေတြမွာ လူျပည့္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေကအက္ဖ္စီ၊ ေလာ္ေတးရီယား ၾကက္ေၾကာ္ေတြကို ျမန္မာေတြ ႀကိဳက္ေနၾကၿပီ။