႐ိုစီမာရွယ္တစ္ေယာက္ ကိတ္ေတာင္းၿမဳိ႕ရွိ ေတာင္အာဖရိက အႀကီးဆုံး ၿမဳိ႕နယ္ခါယီလစ္ရွာ ေဒသကို ေျပာင္းလာခဲ့ၿပီးေနာက္ တစ္ခု သတိထားမိခဲ့ ပါသည္။ စားႂကြင္းစားက်န္မ်ားကို လိုက္ရွာေနၾကသည္။ ၁၉၉၀ အေစာပိုင္းတစ္ရက္တြင္ ႐ိုစီမာရွယ္ တစ္ေယာက္ ထိုကေလးမ်ားကို အိမ္ထဲလာခဲ့ပါရန္  သြားေခၚလိုက္သည္။ “သူတို႔ကို အိမ္ထဲဝင္ခဲ့ဖို႔ ေခၚလိုက္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ သီခ်င္းေတြ ဆိုၾကတယ္။ ေပါင္မုန္႔စား တစ္ခုခု ေသာက္ခိုင္းတယ္” ဟု မာရွယ္ဆိုသည့္ ေက်ာင္းဆရာမေဟာင္း အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ဆိုသည္။ ဒီလိုနဲ႔ သူမ၏ အတိဒုကၡေရာက္သူ ကေလးမ်ားအတြက္ ေန႔ကေလးထိန္းေနရာ ျဖစ္တည္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ 

ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေလာက္ ကေလးမ်ားကို အိမ္တြင္ ေန႔ကေလးထိန္း ေခၚထားေပးၿပီးေနာက္ အနားယူဖို႔ သူစတင္ စဥ္းစားေနခဲ့သည္။ ထိုစဥ္းစားခ်က္က ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ ေျပာင္းသြားခဲ့သည္။ သူမ၏ အိမ္တံခါးဝတြင္ ကေလးငယ္တစ္ဦးကို ေတြ႔ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ “ကေလးက အသက္ ၂ ႏွစ္နဲ႔ ၃ ႏွစ္အၾကားတြင္ ရွိပါသည္။ ကေလးမွာ ကိုယ္တုံးလုံးေလး ျဖစ္သည္။ ဒဏ္ရာအနာဗရပြႏွင့္ ျဖစ္သည္။ မာရွယ္သည္ ကေလးကို ရဲမ်ားထံ ေခၚသြားခဲ့သည္။ “ခင္ဗ်ားေစာင့္ေရွာက္ပါလား” ဟု ရဲမ်ားက တိုက္တြန္းၾကသည္။ ဒီလိုနဲ႔ သူမ၏ မိဘမဲ့ေဂဟာ ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ေတာင္အာဖရိကတြင္ မိဘမဲ့ကေလး ၃ ဒသမ ၇ သန္းရွိသည္ဟု UNICEF က ထုတ္ျပန္ထားသည္။ ထိုမိဘမဲ့ကေလးမ်ား ထက္ဝက္ေလာက္၏ မိဘမ်ားမွာ AIDS ေဝဒနာေၾကာင့္ ကြယ္လြန္သြားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

“ဘုရားရွင္နဲ႔ ကြၽန္မ အေပးအယူ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ဘုရားရွင္က  ကူညီေပးပါ။ ကြၽန္မ ေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္လို႔ ကတိျပဳခဲ့တာပါ” ဟု ႐ိုစီမာရွယ္က ေျပာၾကားသည္။ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား သူမ၏ အိမ္တြင္ တစ္စတစ္စမ်ားလာသည္။ အနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ ကေလးေဆး႐ုံတစ္႐ုံက ဖုန္းလာသည္။ ေဆး႐ုံမွာ ပစ္ထားခံရသည့္ ကေလးႏွစ္ဦးအတြက္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္မလားတဲ့။ ထိုႏွစ္ကုန္သြားသည့္အခါ မာမား႐ိုစီ၏အိမ္တြင္ ကေလး ၆၇ ဦး ရေနၿပီ ျဖစ္သည္။ “ကြၽန္မ လက္မခံဘူးလို႔ မေျပာထြက္ဘူး။ ေကာင္ေလး၊ ေကာင္မေလးမ်ားက အိမ္အႏွံ႔မွာ ရွိေနတာပါ” ဟု ႐ိုစီမာရွယ္က ေျပာျပသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူမ၏ ပရဟိတအိမ္က တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာကာ လမ္းတစ္ျဖတ္စာေလာက္ကို ျဖစ္လာပါသည္။ ‘တိုးတက္ရစ္ဖို႔’ ဟု နာမည္ေပးထားသည့္ သူမ၏ အဖြဲ႔အစည္းက ကေလး ၅၀၀၀ ၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို စုစည္းေဆာင္႐ြက္ေပးၾကသည္။ 

“ကြၽန္မတို႔ ေဂဟာရွိၾကတဲ့ ကေလးအမ်ားစုဟာ HIV/AIDS ေၾကာင့္ မိဘမဲ့ ျဖစ္ရသူမ်ားပါ။ တခ်ဳိ႕က စြန္႔ပစ္ခံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ HIV/AIDS ရွိပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ထိခိုက္မႈ ျပင္းထန္တဲ့ ကေလးေတြကိုလည္း ကူညီေပးပါတယ္။ အႏိုင္က်င့္ ေစာ္ကားခံရတဲ့ ကေလးေတြ၊ ခ်ံဳႏြယ္ေတြထဲမွာ ေနထိုင္ရတဲ့ ကေလးေတြကိုလည္း ေခၚယူထိန္းသိမ္းထားေပးပါတယ္။ တစ္ရက္သား ကတည္းက ကြၽန္မဆီကို ေရာက္ေနတဲ့ ကေလးေတြဆိုရင္ အ႐ြယ္ေတာင္ ေရာက္ေနၾကပါၿပီ။ ကြၽန္မတို႔နဲ႔ အတူေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု မာမား႐ိုစီဟု ကေလးမ်ားက ေခၚၾကသည့္ မိခင္ႀကီးက ေျပာျပသည္။ ေဂဟာမွ အ႐ြယ္ေရာက္လာသူမ်ားအတြက္ ပညာသင္ေပးသည့္ အစီအစဥ္မ်ားလည္း လုပ္ရသည္။ “သိတဲ့အတိုင္း အမ်ားစုက မိဘမဲ့ စြန္႔ပစ္ခံေတြေလ။ သူတို႔ကို စိုက္ပ်ဳိးေရးပညာ၊ ေက်ာင္းစာ၊ လုပ္ငန္းခြင္ အေလ့အက်င့္၊ ကြန္ပ်ဴတာ စတာေတြကို သင္ၾကားေပးရတယ္။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္လို႔ လိုအပ္တဲ့ ကြၽမ္းက်င္မႈေတြ ျဖည့္စြက္ေပးပါတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးေအာင္တက္ရန္ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြကို ပညာဆက္သင္ေပးတယ္” ဟု ေဂဟာေန ကေလးမ်ား၏ အနာဂတ္အေရးကို စီစဥ္ေဆာင္႐ြက္ထားေပးမႈမ်ားအား ရွင္းျပေပးသည္။ 

ကေလးဦးေရ အလြန္မ်ားေသာေၾကာင့္ ေဆးခန္းမ်ားပါ စီစဥ္ထားရသည္။ HIV/AIDS ႏွင့္ အျခားေဝဒနာမ်ားကို ကုသေပးေနသည့္ ကေလးေဆး႐ုံ အေသးစားတစ္ခုပင္ ျပင္ဆင္ထားသည္။ ကေလးမ်ားထံသို႔ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ စစ္ေဆးကူညီေပးသည့္ အစီအစဥ္မ်ားလည္း ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕မိဘမဲ့ ကေလးမ်ားမွာ ေဂဟာတြင္ မေနၾကေသာ္လည္း အိမ္တြင္ အစ္ကို အစ္မမ်ားႏွင့္ အတူတူေနၾကသည္။ ႐ိုစီမာရွယ္၏ လူမႈေရးလုပ္သားမ်ားက ရပ္႐ြာထဲဆင္းကာ အဆိုပါ ကေလးမ်ားအတြက္ ကူညီမႈမ်ား ေဆာင္႐ြက္ေပးေနလ်က္ ရွိပါသည္။ 

သူတို႔တြင္ ကိုယ္ပိုင္ မုန္႔ဖုတ္စက္႐ုံ ရွိသည္။ ကေလးမ်ားစားဖို႔အတြက္ ေပါင္မုန္႔ကို ကိုယ္တိုင္ ထုတ္လုပ္ၾကသည္။ ကေလးမ်ားက ဝိုင္းဝန္းအလုပ္လုပ္ၾကသည္။ ရပ္႐ြာသို႔လည္း ထိုေပါင္မုန္႔မ်ားကို  ေရာင္းကာ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ဝင္ေငြရွာၾကသည္။ ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းလည္း ဖြင့္ထားသည္။ ေန႔ခင္းအလုပ္လုပ္ေနၾကသည့္ မိဘမ်ားက ကေလးမ်ားကို လာေရာက္အပ္ႏွံႏိုင္သည္။ လုံၿခံဳေသာ လမ္းေပၚမေရာက္ေသာ အကာအကြယ္ေပးရာ ထိုေနရာတြင္ ကေလးမ်ားအတြက္ ဘဝနိဒါန္းေလ့လာမႈမ်ား ျပဳႏိုင္ေပသည္။ 

“ပညာတတ္ေအာင္သင္ၾက ဒါမွသာ တစ္ခုခု ျဖစ္ႏိုင္မယ္လို႔ ကြၽန္မ သူတို႔ကို အၿမဲအားေပးပါတယ္။ ကြၽန္မဆႏၵကေတာ့ သူတို႔ဘဝ တိုးတက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။ သူ႔ကေလးမ်ားထဲမွ သမၼတပင္ ျဖစ္ရမည္ဟု ႐ိုစီမာရွယ္က ယုံၾကည္ခံယူထားသည္။ ကေလးအေတာ္မ်ားမ်ားက အမ်ားအက်ဳိး ေဆာင္႐ြက္သူ လူမႈေရးလုပ္သားပဲ လုပ္လိုသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ “သူတို႔က ကြၽန္မလုပ္တဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ခ်င္ၾကသတဲ့” ဟု ႐ိုစီမာရွယ္က ဆိုသည္။ “ကေလးေတြမွာ စိတ္ကူးအိပ္မက္ ရွိပါတယ္။ ကြၽန္မဆႏၵကေတာ့ သူတို႔ အိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေပၚလာေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ၎က ေျပာျပသည္။ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ၿမဳိ႕နယ္ႀကီးတစ္ခုတြင္ ထိုႏွင္းဆီပန္း ပြင့္လန္းေနသည္။ အလြန္လွ၏။