လူတစ္ေယာက္ဟာ ဝင္ေငြေတြဘယ္လိုပဲေကာင္းေကာင္း၊ အဆင့္အတန္းျမင့္ပါတယ္ဆိုတဲ့ တိုက္ေတြ၊ ကားေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲပိုင္ပိုင္၊ ရာထူး၊ အာဏာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲရရ သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ ေလးနက္တဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အသိဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္တံုတရားမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ဘဝဟာ အၿမဲတမ္း အဓိပၸာယ္မဲ့ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္

ၿဗိတိသွ် ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာအေပၚ အထင္ေသး အျမင္ေသး ဆက္ဆံေနဆဲျဖစ္သည့္ သေဘာကို ယခုအခ်ိန္ကစ၍ သတိထားရေတာ့မည္ျဖစ္ေပသည္

စကားတစ္ခြန္းမွား႐ံုႏွင့္ သံတမန္ ဆက္ဆံေရးကအစ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အခန္းက႑မ်ားကို ထိခိုက္ႏိုင္သလို အခန္႔မသင့္လွ်င္ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း စစ္မက္ႀကီးမ်ားပင္ ထျဖစ္ႏိုင္သည့္ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ေပသည္

ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ ထင္ျမင္လြဲမွားမႈ၊ သတင္းမွားမ်ား ရရွိေနမႈကို မွန္ကန္တည့္မတ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္၍ရမည္ မဟုတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာအေပၚ ေနာက္ထပ္ ထင္ျမင္လြဲမွားမႈမ်ား မျဖစ္ေပၚေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အာဏာပိုင္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ စစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားခ်ည္းသက္သက္မွ်မကဘဲ ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးခ်င္းစီကလည္း တာဝန္သိစိတ္၊ စစ္မွန္ေသာ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ျဖင့္ ဝိုင္းဝန္းပံ့ပိုးၾကရမည့္အေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုရင္း

ပႆနာျဖစ္ေနသည့္ နယ္ေျမေဒသထဲသို႔ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္မွ်တမႈ ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ရေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား (ဥပမာ- International Crisis Group လိုအဖြဲ႔မ်ိဳး) ဝင္ေရာက္ခြင့္ မရရွိျခင္းသည္ ျပင္ပကမၻာတြင္လိုသလို တစ္ဖက္ ေစာင္းနင္း သတင္းတင္ဆက္ေရးသားမႈ ေျမာက္ျမားစြာ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ဖန္တီးေပးရာ ေရာက္သလို သတင္းမွားမ်ားအား သတင္းမွန္ျဖစ္ေအာင္ အေကာက္ႀကံႏိုင္သည့္ အေျခအေန မ်ားစြာကိုလည္း ဖန္တီးႏိုင္သည္ကို သတိျပဳမိေပလိမ့္မည္

သူတို႔ဟာ သူတို႔လုပ္တဲ့ အလုပ္ခ်ိန္မွာ စိတ္ေရာ၊ ကိုယ္ပါ ႏွစ္ျမႇဳပ္ၿပီး လုပ္တတ္ၾက႐ံုသက္သက္ပါ။ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ၊ တိုးတက္မႈ စတာေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ ဂုဏ္ျမႇင့္တင္ခ်င္ပါတယ္ ဆိုတဲ့သူေတြ အေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္အလုပ္မွာ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္ေရာ၊ ကိုယ္ပါႏွစ္ျမႇဳပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကမလဲဆိုတာ သတိထား ဆင္ျခင္မိေစဖို႔ ယခုအယ္ဒီတာ့စကားကို ေရးသားလိုက္ရျခင္း

ဒီမိုကေရစီစနစ္သည္ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံအလိုက္ က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ နည္းလမ္းပံုစံခ်င္း မတူညီေသာ္ျငား အေျခခံစံႏႈန္းႏွင့္ တန္ဖိုးမ်ားမွာ ကြဲျပားမႈမရွိေပ။ လူသားတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးမ်ားကို အေျခခံထားေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတစ္ခုခ်င္းစီတြင္ သီးသန္႔ ဒီမိုကေရစီ ပံုစံကြဲမ်ား ကြဲျပားေနျခင္းမ်ိဳး မရွိအပ္ေပ။

လက္ထဲတြင္ ေျမျဖဴခဲေလးတစ္ခဲျဖင့္ ဘဝကို ထုဆစ္ေနၾကရသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ၿမိဳ႕ေပၚက ဆရာမ်ားလို ရခိုင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာေဒသဘက္တြင္ တာဝန္က်ေနသည့္ ဆရာမ်ားသည္ ေၾကာ့ေၾကာ့ေလး စာသြားသင္ႏိုင္ၾကသူမ်ား မဟုတ္ပါ။ သူတို႔ေရာ သူတို႔တပည့္ေလးေတြပါ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ပညာသင္ၾကားႏိုင္ေရးကို အမွန္တကယ္ အာမခံခ်က္ ေပးႏိုင္ၿပီလား။ တာဝန္ယူႏိုင္ၿပီလား။

႐ိုးရာအစဥ္အလာျဖစ္ေစ၊ ဓေလ့စ႐ိုက္ျဖစ္ေစ မိမိႏွင့္ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိခိုက္ေစႏိုင္သည့္ အျပဳအမူ သို႔မဟုတ္ အေလ့အထ ျဖစ္ပါက မည္သို႔မွ် လက္သင့္မခံေတာ့ဘဲ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ျခင္းသည္ အသိဉာဏ္ရွိသူတို႔၏ လမ္းစဥ္ျဖစ္ေပရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအေနႏွင့္ အရည္မရ၊ အဖတ္မရသည့္ ကြမ္းဝါးေသာအက်င့္ကို ျမန္မာ့စ႐ိုက္လကၡဏာအျဖစ္ ဆက္လက္ သတ္မွတ္ သင့္၊ မသင့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၾကရမည့္အေၾကာင္း